PharmaCafe.com

ดีค่ะ ถ้าหลานชายจะมุ่งหวังเป็นเภสัชกรจริงๆ เรียกว่าต้องมีเป้าหมายในชีวิตจะเป็นเภสัชกรนะคะ อาชีพนี้จะดีสำหรับเขา แต่ถ้าเขาเลือกได้และเลือกเองได้ว่าอยากเป็นทันตแพทย์ ก็ให้เรียนทันตแพทย์เถอะค่ะ ไม่งั้นจบมาจะกลายเป็นเภสัชกรแบบไม่เต็มใจ อย่างนี้เรียกว่าอนาคตเภสัชกรก็อาจจะไม่ดีได้

ทุกอาชีพมีข้อดีข้อเสียต่างกันไปค่ะ เข้าใจว่าห่วงหลาน แต่น่าจะขึ้นอยู่กับหลานมากกว่า ว่าเค้าอยากจะเป็นอะไร
จะเลือกทางวิชาชีพไหนไม่สำคัญค่ะ แต่ขอให้รักที่จะเป็นและรักที่จะทำ มันก็จะมีความสุข

ขึ้นกะเด็กอ่ะคับว่าเค้าอยากเป็นไร...สมัยผมอยู่ม.หกก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าอยากเป็นไร
เลยเลือกสิ่งที่คิดว่าเรียนได้และไม่ทุกข์อ่ะคับ...

ตอนนี้ก็จบแล้ว...ได้งานที่ชอบ...ทำงานไปแบบสุขบ้างทุกบ้างตามมนุษย์โลก
ที่สำคัญได้แฟนเป็นเดนท์คับ...เกี่ยวมั๊ยเนี่ย 555+

คนเก่งอยู่ที่ไหนก็ได้เปรียบ
แต่ถ้าเรียน 6 ปี ไปเรียนหมอดีกว่ามังครับ

zartingtong เขียน:คนเก่งอยู่ที่ไหนก็ได้เปรียบ
แต่ถ้าเรียน 6 ปี ไปเรียนหมอดีกว่ามังครับ

ถ้าจะเอาความสมบูรณ์พร้อมหลายๆอย่างแบบเป็นรูปธรรมจับต้องได้ก็แนะนำลูกให้ไปเรียนเดนท์เถอะครับ - เพื่อนผมเปิดร้านหมอฟัน ทำงานสบายใจ มีเงินเก็บเพิ่มพูนๆ เพราะคนปวดฟัน หรือจะทำฟันก็ต้องมาหาหมอฟันเท่านั้น จะนั่งให้ป้าที่บ้านถอนให้ไม่ได้ครับ

แต่ถ้าอยากให้ลูกจบมารายได้ปานกลางพออยู่ได้ บางทีอาจมีเหลือเก็บนิดหน่อย ทำงานเพื่ออุดมการณ์เป็นส่วนใหญ่ก็แนะนำให้มาเภสัชครับ
เพราะคนจะซื้อยาสมัยนี้เค้าไม่ต้องเข้าร้านยาเค้าก็ได้ยาแล้วล่ะครับ แค่เดินไปเซเว่นซื้อซาร่าก็หายไข้ได้แล้ว

ลองเลือกเอาดูน่ะครับ ทั้งสองอาชีพอนาคตมั่นคงทั้งคู่ครับ อยู่ที่ว่าลูกอยากรวยและสบาย หรือ อยากทำงานเพื่ออุดมการณ์และอยู่แบบพอเพียง

ฮ่าๆๆ

LeMmOy เขียน:ถ้าจะเอาความสมบูรณ์พร้อมหลายๆอย่างแบบเป็นรูปธรรมจับต้องได้ก็แนะนำลูกให้ไปเรียนเดนท์เถอะครับ - เพื่อนผมเปิดร้านหมอฟัน ทำงานสบายใจ มีเงินเก็บเพิ่มพูนๆ เพราะคนปวดฟัน หรือจะทำฟันก็ต้องมาหาหมอฟันเท่านั้น จะนั่งให้ป้าที่บ้านถอนให้ไม่ได้ครับ

แต่ถ้าอยากให้ลูกจบมารายได้ปานกลางพออยู่ได้ บางทีอาจมีเหลือเก็บนิดหน่อย ทำงานเพื่ออุดมการณ์เป็นส่วนใหญ่ก็แนะนำให้มาเภสัชครับ
เพราะคนจะซื้อยาสมัยนี้เค้าไม่ต้องเข้าร้านยาเค้าก็ได้ยาแล้วล่ะครับ แค่เดินไปเซเว่นซื้อซาร่าก็หายไข้ได้แล้ว

ลองเลือกเอาดูน่ะครับ ทั้งสองอาชีพอนาคตมั่นคงทั้งคู่ครับ อยู่ที่ว่าลูกอยากรวยและสบาย หรือ อยากทำงานเพื่ออุดมการณ์และอยู่แบบพอเพียง

ฮ่าๆๆ

ถ้าถามเพื่อต้องการให้ตอบว่า dent ก็ตอบได้ค่ะ แต่ของอย่างนี้อยู่ที่ใจค่ะ เขาชอบอย่างไร ให้เขาเลือกอย่างนั้น เขาน่าจะมีคำตอบอยู่ในใจแล้วนะคะ โดยปกติแล้ว เวลาเราลังเลเลือกอะไรสักอย่าง จะมีสิ่งหนึ่งที่เราให้คะแนนมากกว่าอีกสิ่งหนึ่งเสมอ ไม่มีทางที่จะลังเลแล้วให้คะแนนสิ่งที่ลังเลเท่ากัน ส่วนความก้าวหน้า รายได้ หรือไอ้คำที่เรียกว่า ดีกว่า เนี่ยนะคะ ไม่ต้องเรียนหนังสือ ก็ ดีกว่า ได้ค่ะ เป็นดารา ก้าวหน้า ตกเหว ก็เยอะไป, เป็นหมอ นอนอยู่ในคุกก็เห็นๆกันอยู่, เป็นเภสัชกร ได้รางวัล Magsaysay ก็มี ขายยาบ้าก็มี, ทันตแพทย์ แต่งหนังสือขาย โด่งดังไปทั่วก็มี หรือแม้แต่ เป็นทันตแพทย์ แต่อยากเป็นอาจารย์สอนเด็ก ก็ไปเรียนต่อโทเป็นอาจารย์ก็มี ไม่ได้ใช้วิชาชีพตนเองด้วยซ้ำ

-- เรื่องรายได้ขึ้นกับความสามารถค่ะ อยากได้เท่าไร ก็หาให้ได้เท่านั้นได้ ไม่ต้องเรียนหนังสือก็ทำได้
-- ความมั่นคงของอาชีพ -- บอกได้เลยว่าไม่มีอาชีพอะไรสักอย่างที่มั่นคง ทุกอย่างมีเกิดก็มีดับค่ะ อย่าหวังเรียนหนังสือเพื่อประกอบอาชีพที่มั่นคง เพราะมันไม่ใช่ตรรกะที่สัมพันธ์กันเลย มีเด็กนักเรียนมากมาย ที่เรียนหนังสือเก่งมาก ทำทุกอย่างเก่ง แต่สุดท้าย ถ้าบริษัทที่ทำงานอยู่เจ๊ง ก็ยากที่จะมั่นคง
-- การยอมรับของสังคม -- สำคัญมากแค่ไหนไม่รู้ รู้แต่ถ้าเราคิดว่าเรามีค่า ทำตัวเองให้มีค่า เราก็จะไม่หวั่นไหวต่อการเปรียบเทียบในสังคมซึ่งต้องเกิดขึ้นอยู่แล้ว ไม่ว่าคุณจะเรียนอะไร ใหญ่โตแค่ไหน สิ่งนี้ก็ต้องเกิด
-- เรียนเก่งวิชาไหนไม่สำคัญค่ะ ตั้งแต่ฝึกเด็กฝึกงานมา ฝึกลูกน้องมา บางคนเรียนเก่งมาก บางคนดูแล้วเรียนไม่ได้เรื่องเลย แต่เมื่อถึงเวลาทำงาน ความฉลาดทางอารมณ์กลับสำคัญที่สุด เก่งแค่ไหน แต่ไม่สามารถฝึกควบคุมอารมณ์ตัวเองได้ ก็ยากที่จะประสบความสำเร็จ

สุดท้ายแล้ว คำถามนี้ไม่เคยอยู่ในสมองตนเองเลย เพราะตั้งแต่เกิดมาอยากเป็นเภสัชกรอย่างเดียว เรียนเก่งวิชาไหน ชอบอะไร ก็อยากเป็นเภสัชกรอย่างเดียว สอบเข้ามหาวิทยาลัยก็ไม่ได้เลือกอย่างอื่น เลือกเภสัชกรอย่างเดียว จบมาจนถึงวันนี้ ก็ไม่เห็นจะจน ไม่เห็นเพื่อนจะบอกว่า ทำไมเป็นแค่เภสัชกร ไม่เห็นสังคมจะบอกว่า ทำไมไม่เป็นหมอหรือหมอฟันล่ะ degree ที่จบก็ไม่ได้งี่เง่า ถึงเป็นเภสัชกรชุมชนก็ทำโดยไม่รู้สึกว่ามันขัดกับสิ่งที่เรียน หรือขัดกับสังคมที่พยายามบอกว่า เรียนขนาดนี้ต้องอยู่บริษัทต่างชาติ และกล้าบอกด้วยว่า ถ้าวันนี้ให้กลับไปแก้อดีต หรือมีใครสักคนชวนให้ไปเรียนอย่างอื่น ก็ไม่ไปค่ะ เพราะเลือกแล้ว แล้วคิดว่าที่ทำอยู่ก็คือสิ่งที่ชอบที่สุดและถนัดที่สุด หลานคุณอยากเรียนอะไรให้เขาเรียนไปค่ะ ถ้าเขาอยากเป็นเภสัชกรก็ให้เรียนไป อย่าไปฝืนเป็นทันตแพทย์เพียงเพราะคิดว่าเรียนเก่ง และทันตแพทย์ ดีกว่า อาจจะดีด้วยซ้ำ บางทีเราอาจจะได้เภสัชกรนักวิจัย วิจัยยาใหม่ๆ เพราะเขามีความสามารถ และความชอบในงานที่ทำร่วมไปด้วย ดีกว่าการได้หมอ หรือทันตแพทย์ ที่ไม่รักในงานที่ทำ รักษาคนไข้อย่างไม่มีความสุข เรียนเพราะเป็นหน้าที่ด้วยซ้ำไป

เห็นด้วยกับคุณ rinko ค่ะ อยู่ที่ความชอบของเด็กค่ะ ถ้าเรียนเคมีแล้วชอบ สบายใจที่จะเรียนก็มีความสุขกับชีวิตมหาลัย จบมาก็ไม่เคยเห็นเภสัชตกงานนะ สรุปทุกอย่างขึ้นกับมุมของของแต่ละคนค่ะ ถ้าจะมองบวกทุกอย่างก็บวกค่ะ แต่ถ้ามองลบทุกอย่างก็ติดลบหมด

เข้ามาเห็นด้วยกันคุณ rinko

ทันตแพทย์ น่าจะดีกว่าหมอยาในแง่ความมั่นคง
เพราะจบว่าก็เป็นทันตแพทย์ ต่างกันว่าเปิดคลีินิคตัวเองหรือเป็นพนักงานลูกจ้างทำงานรพ.
ส่วนหมอยาหรือเภสัชมีความหลากหลายกว่าในแง่อาชีพ

ความเห็นเดียวกับ ringo ทุกวันนี้ก็มีอนาคตดี ใครทำอะไรย่อมได้สิ่งนั้น ทำดีย่อมได้สิ่งที่ดี