PharmaCafe.com

ปกติแล้วที่โรงพยาบาลก็จะมีนักศึกษาเภสัชมาฝึกงาน (ตอนซัมเมอร์ปี 4) ทุกปี งานหลัก ๆ ของน้องปีสี่คือ จ่ายยา แต่ปีนี้น้องจากสถาบันหนึ่งไม่ยอมจ่ายยาผู้ป่วย TB เหตุผลที่น้องไม่ยอมจ่ายยาคือ ?ผมไม่อยากติดโรคจากการฝึกงาน? สงสัยคงกลัวติด TB

ถามว่าในฐานะพี่แหล่งฝึกเราจะทำไงดี ลำพังผมเอง ผมว่าไม่อยากจ่ายก็กลับไปคณะแล้วกันอย่าฝึกต่อเลย ไม่รู้แรงไปมั้ย

ขออีกข้อนะครับ สงสัยว่าทำไมสมาชิกบางคนตัวหนังสือเป็นสีดำ บางคนตัวหนังสือเป็นสีส้ม อันนี้คนละเรื่องกับข้างต้น แต่ว่าสงสัยครับ

ถ้ากลัวติดโรคจากผู้ป่วยก็ไม่ควรมาทำงานด้านสาธารณสุขอยู่แล้วหละครับ

ส่วนเรื่องสีของลอคอินเนมเป็นการแยกประเภทของสมาชิกครับ
กลุ่ม: ผู้ดูแลระบบสีแดง, Moderatorsสีชมพู, New groupสีน้ำเงิน, ThaiPharmaSoftสีเขียว, เภสัชกรผู้ประกอบการร้านยาสีม่วง, เภสัชกรออนไลน์สีส้ม

นอกจากเรื่องไม่จ่ายยา TB แล้วน้องยังมีทัศนคติอะไรที่น่าสังเกตอีกมั้ยครับ

ผมให้น้องทำ case ผู้ป่วย (SOAP) นอนโรงพยาบาล เป็นเคสโรคตับแข็ง น้องขอต่อรองจะทำเคส ท้องเสีย

น้องขอไปดูเจ้าหน้าโรงพยาบาลซ้อมอุบัติเหตุหมู่

น้องขอไม่เข้าฟังวิชาการทุกอย่างที่แหล่งฝึกจัด ทั้งการ present case ของรุ่นพี่ปีหก ผู้แทนยาพรีเซนต์ยาใหม่ และพี่เภสัชกรสอนเรื่องยาเทคนิคพิเศษ

morphine956 เขียน:ผมให้น้องทำ case ผู้ป่วย (SOAP) นอนโรงพยาบาล เป็นเคสโรคตับแข็ง น้องขอต่อรองจะทำเคส ท้องเสีย

น้องขอไปดูเจ้าหน้าโรงพยาบาลซ้อมอุบัติเหตุหมู่

น้องขอไม่เข้าฟังวิชาการทุกอย่างที่แหล่งฝึกจัด ทั้งการ present case ของรุ่นพี่ปีหก ผู้แทนยาพรีเซนต์ยาใหม่ และพี่เภสัชกรสอนเรื่องยาเทคนิคพิเศษ

อาการหนักแล้วครับ ส่ง ICU ด่วน
ต้องคุยกับ อ. ที่ส่งมาฝึกแล้วครับ
ส่วนตัวผมไม่ให้ผ่านฝึกงา่นแน่นอน

อีกนิดนะครับ อย่าพึ่งรำคาญ ยังอยากรู้อีกนิดว่า น้องเค้าวางแผนจะใช้ชีวิตเภสัชกร ยังไงครับหลังจากที่จบแล้ว
ขออีกนิดนะครับ สนใจจริง ๆ

โห เพิ่งเคยเจอ ครับ
อาการหนักจริงๆๆคับ

เอาที่ผมเจอกับตัวเองนะครับ ที่เหลือพี่ ๆ คนอื่น ๆ เจอ

พี่ ?วันนี้พี่จะให้เก็บเคสผู้ป่วยใน พี่เลือกไว้แล้วของสองคนนี้เป็นเรื่องตับแข็ง?
น้อง ?พี่ แล้วไม่มีง่ายกว่านี้หรือ แบบเป็นไข้ ท้องเสียอะไรแบบนี้?
พี่ ?แล้วคนไข้ท้องเสีย เป็นไข้ จะมานอนโรงพยาบาลทำไม?


น้อง ?พี่ ผมขอไปดูเขาซ้อมอุบัติเหตุหมู่?
พี่ ?ไปทำไม จะไปช่วยอะไรเขาได้ ไปยืนเกะกะเปล่า ๆ?
น้อง ?ก็ไปดูไงครับ ฝึกงานก็ต้องดูให้รู้ทุกฝ่ายไงครับ?
พี่ ?แล้วงานที่ให้เสร็จหรือยัง?
น้อง ?ยังไม่เสร็จครับ ไม่เสร็จก็เลื่อนพรีเซนต์ไปก่อนซิครับ ซ้อมอุบัติเหตุมีวันเดียว พรีเซนต์ได้อีกหลานวัน?

ลืมบอกน้องคนนี้อยากเป็นผู้แทนยาครับ

ประเมินไม่ผ่านไปเลยครับ พวกนี้ไม่เห็นโรงศพไม่หลั่งน้ำตา

ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่าค่ะ แต่รู้สึกว่าน้องๆรุ่นใหม่(บางคน)แรงมาก ส่วนตัวไม่ได้ทำรพ.แล้ว
แต่คุยกะเพื่อนมีเรื่องนึงที่รู้สึกว่าแรง คือพี่เภสัชเช็คยาอยู่ แล้วให้น้องใหม่จ่ายยา สักพักนึงเจอยาความดันอยู่บนโต๊ะเช็คยา
พี่: เคสนี้ใครจ่ายยาไปรึยังคะ
น้อง: จ่ายแล้วค่ะ
พี่: อ้าว แล้วมันขาดรายการนึงน้องรู้ไหมคะ
น้อง: ทราบค่ะ แต่เรียกคนไข้ไม่ทัน(น้องก็เลยนั่งจ่ายยาต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น)
พี่งง + ตะลึงแล้วก็รีบไปดำเนินการหาคนไข้
เอ่อ แบบว่าเป็นเราถ้ารู้ว่าจ่ายยาไม่ครบก็กรี๊ดกร๊าดแย่แล้ว

พอดีฝึกน้องในร้านยาก็มีความคิดเห็นหลากหลายมาแบ่งปันค่ะ

1. น้องรุ่นใหม่ๆเก่ง ความรู้ดี หรือเราคัดมหาวิทยาลัยด้วยก็ไม่รู้
2. น้องที่มาจากแต่ละที่ก็มีจุดเด่นต่างกันค่ะ บางที่ร่าเริงมาก ความรู้มี แต่ดึงมาใช้ไม่เป็น บางที่ความรู้เยอะมาก เลยกลัวและไม่กล้าตัดสินใจจ่ายยา บางที่ก็ดีมากค่ะ แต่ไม่บอกละกันว่าที่ไหน ความรู้ดี มารยาทดี และสั่งการบ้านอะไรก็ทำเสร็จอย่างเรียบร้อยดี
3. บางทีพี่ผู้สอนอาจต้องปรับตัวบ้างค่ะ เด็กสมัยนี้เรียนรู้เร็วมาก และกล้าต่อรอง เราอาจต้องคุมเขาอย่างใกล้ชิดในการจ่ายยา ถ้าดูแล้วไม่มีพัฒนาการก็เรียกคุยตัวต่อตัวค่ะ มีโทษปรับบ้าง หรือทำเมินซะบ้าง บางทีเด็กก็ยังเป็นเด็กค่ะ เขาอาจต้องรับรู้ว่าการไม่เอาใจใส่หรือดูแลคนไข้ควรได้รับโทษสถานใด
4. สอนเด็กให้เขาเข้าใจจรรยาบรรณให้ได้ค่ะ เพราะถ้าเขายังไม่เข้าใจ สุดท้ายเขาก็ไม่ใส่ใจงานที่ทำ แล้วก็เรียนจบไปแขวนป้ายกัน เป็นวัฏจักรไป ถ้าเราแก้เขาได้ตั้งแต่เขายังไม่ได้ใบประกอบวิชาชีพ เราอาจช่วยให้อัตราการแขวนป้ายลดลงก็ได้ค่ะ
5. ถ้าเขามีข้อดีอะไรก็ชมบ้างค่ะ เลือกข้อดีมาชม บางทีเขาทำผิดนิดเดียว แต่เราเห็นว่ามันเป็นเรื่องใหญ่ แต่เด็กเขาไม่เห็น เขาก็ไม่แก้ไข เพราะเขาคิดว่า ทีทำดีล่ะไม่เคยชม ลองชมและบอกเขาตอนจบว่า ถ้าแก้สักนิดเดียว ก็จะเป็นอะไรที่ดีมากเลย แต่ถ้าดูแล้วไม่น่าจะแก้ไขได้ก็บอกบทลงโทษแทนค่ะ
6. เราเองก็ได้พัฒนาความรู้เวลาสอนน้องไปด้วยนะคะ เพราะฉะนั้นถ้าดูแล้วน้องเขาชอบ show-off ก็ให้โอกาสเขาทำค่ะ พอเขาผิดพลาดเราก็เป็นที่ปรึกษาให้ อย่าไปดุว่ามาก บางทีเด็กก็ยังเป็นเด็ก เรียนปี 5 แล้วก็ยังเป็นเด็ก บางทีจบปี 6 ก็ยังไม่รู้จักโตก็มีเยอะไป เพราะฉะนั้นต้องค่อยๆสอน ค่อยๆดูแลกันไปค่ะ

ผมคิดว่า
ควรจะคุยกับน้องเภสัชเค้าดีๆก่อน ฟังเหตุผล ถ้าเหตุผลผล ยืนยันว่ากลัวติดโรค ให้น้องเค้าคิด ว่า......จะป้องกันการติดโรคได้อย่างไร ให้หาข้อมูลว่า เภสัชกรจ่ายยาโรคที่มีความเสี่ยง มีอุบัติการณ์การเกิดโรคร้อยละเท่าไร เมื่อเทียบกับพยาบาล แพทย์ ผู้ดูแลรักษาผู้ป่วย .ผมเองตอนฝึกงานก็กลัว กลัวการจ่ายยา กลัวติดโรค แต่พอพี่แหล่งฝึก ให้ข้อมูล ให้ผมสืบค้นอุบัติการณ์การเกิดโรค(ตอนปี 4) ผมมีข้อมูลและความมั่นใจจนสามารถทำได้ พอถึงตอนปีหก ผมสามารถจ่ายยาได้แบบไม่ลังเล ผมยังเข้าไปคุยกับคนไข้ทุกวันตอน admit จนญาติผู้ป่วยถามผมว่า ผมไม่กลัวติดโรคเหรอ ผมตอบว่า.............................ผู้ป่วยมีกำลังใจ ญาติผู้ป่วย ก็สบายใจ ครับ

ติเพื่อก่อ พูดแนะนำเพื่อให้เกิดการเรียนรู้ หรือเกิดอคติเพราะไม่ได้เป็นอย่างที่คาดหวัง outcome ที่เกิดมันค่อนข้างแตกต่างกันเยอะเลย

อืมมม ผมว่าน้องเค้าก็มีเหตุผลของเค้านะครับ เพราะ TB มันก็ติดต่อกันได้ไม่ยาก น้องผู้ช่วยพยาบาลที่ผมเคยจีบแต่ไม่ติดก็ติดเชื้อนี้จากผู้ป่วยมาแล้ว

ในเคสนี้น้องเค้าไม่ผิดที่กัวการติดเชื้อนะครับ ผมเป็นเภสัชเองก็ยังกลัวเลยครับ ตอนอยู่โรงพยาบาลเจอเคสแนวนี้ผมใส่หน้ากากกันไว้ก่อนเลย ถึงสถานฝึกงานนะครับ ถ้าเจอน้องๆเภสัชอินดี้ๆแบบนี้แล้วอารมณ์เริ่มขุ่นมัว แนะนำให้ทำใจเย็นๆครับ จากนั้นเริ่มแผ่เมตตาในใจจนจบบท แล้วก็ค่อยๆยิ้มอย่างสดชื่น และเริ่มบอกวิธีป้องกันโรคให้น้องรู้ด้วยน้ำเสียงที่เบิกบาน แล้วอะไรๆที่ตามมาก็จะดีเองครับ

อีกอย่างนะครับ บางทีอะไรๆจะดูง่ายขึ้น ถ้าเผื่อเราลองเปลี่ยนหัวข้อให้ไปเก็บเคสอะไรที่มันยากพอๆกันแต่ไม่ทำให้เด็กฝึกงานติดเชื้อ เช่นโรคริดสีดวงทวาร หรือไม่ก็โรคต่อมลูกหมากโต ถ้าเด็กมันยังอ้างว่ากลัวติดเชื้ออีกอย่างงี้ก็ให้มันไม่ผ่านฝึกงานไปเลยดีกว่าครับ ฮ่าๆ

อ่อ ขอติในบางความเห็นหน่อยครับ ที่คอมเม้นท์เกี่ยวกับเด็กที่มาจากมหาลัยนั้นดีอย่างงั้น เด็กมาจากมหาลัยนี้ไม่ดีอย่างงี้ อ่า.. คือว่าผมจะบอกว่าเรื่องนิสัยเด็กมันไม่เกี่ยวกับมหาลัยที่จบนะครับ ผมว่าเด็กมันก็เป็นเด็กแหล่ะครับ มันคงพยายามทำดีที่สุดและสบายต่อตัวเองที่สุดแล้วล่ะ ฮ่าๆๆ อย่างน้อยมันคงไม่อยากโดนแหล่งฝึกด่าหรอกเนาะ


ปล. ผมรักเด็ก คริๆๆ

ก่อนที่จะเข้าใจประเด็นผิดไปจากความจริงนะครับ

เรื่องจ่ายยา TB นั้นไม่ใช่การเก็บเคสนะครับ แต่เป็นการจ่ายยาปกติ ที่เภสัชกรโรงพยาบาลทำอยู่ทุกวัน ที่โรงพยาบาลจะมีคลิผู้ป่วยทุกวัน เช่น TB วันจันทร์ ความดัน วันอังคาร (คิดว่าทุกโรงพยาบาลคงจะมี) ทำนองนั้น ก่อนจะให้จ่ายยาทุกคลินิก พี่ ๆ เภสัชกรจ่ายยาเป็นตัวอย่าง และได้มีการแนะนำ conferance ถึงข้อดีข้อเสีย แต่น้องปฏิเสธที่จะเข้า conferance ทุกชนิด น้องเลยไม่รู้ถึงการปฏิบัติ และมีการสวมหน้ากากอนามัยเรียบร้อย ตอนที่ให้น้องฝึกงานจ่ายยา TB นั้น ก็ได้ส่งหน้ากากอนามัยให้ด้วย

ส่วนเรื่องเก็บเคสนั้น ผมให้เก็บเคสโรคตับแข็ง ซึ่งไม่ใช่โรคติดเชื้อใด ๆ

ดูตามวัตถุประสงค์ที่แหล่งฝึกนั้นส่งมา ว่าปี 4 นี่มาฝึกเอาอะไร เอาระบบ เอากระบวนการ หรือเอาทักษะ
ก็ประเมินมันไปตามนั้น แต่เกิดมาก็ไม่เคยพบเคยเจอ เค้าจะให้ความรู้ที่หาไม่ได้ในห้องเรียนเออ กับไม่เอา มันคงคิดผิดที่เลือกมาเรียนสายการแพทย์แล้วหล่ะ