PharmaCafe.com

เห็นด้วยกับทุกคนนะครับ ทำงานมีเงินเดือนประจำไม่รวยแต่มั่นคง จะลงทุนก็มีความเสี่ยง เอาอย่างนี้สิครับถ้าอยากรวยไปเรียนแพทย์เลย แพทย์เอกชนหรือฟิลิปปินส์ก็ได้ค่าเรียนแพงหน่อยประมาณ 2 ล้านไม่มีความเสี่ยงถ้าสอบใบประกอบได้ ดีกว่าซื้อตึก3-4 ล้านเปิดร้านยา ล่อเป้ามั๊ยเนี่ย

ทุกคน ต้องรู้จักตัวเองครับ ใครๆ ก็รู้ การลงทุนมีความเสี่ยง ใครๆ ก็รู้ ว่า ลงทุนอย่างไร ให้ต้นทุนต่ำ ขายให้ได้ราคาแพง กำไรจะได้มากๆ เพียงแต่ว่าจะหาจังหวะในการลงทุนเป็น รู้จักใช้เงิน บริหารการเงินของตนเองได้ ไม่ใช่รับรู้แต่ยอดขาย หรือรายรับแต่เพียงอย่างเดียวครับ บางทีคนที่มีรายได้มาก อาจมีรายจ่ายมากตามไปด้วย หักกลบลบหนี้แล้ว อาจเหลือกำไรนิดเดียว ก็อาจไม่มาก อย่างที่คนอื่นคิด ครับ สำคัญ อย่ายึดติดอยู่กับสิ่งที่ทำอยู่ จนลืมที่จะห่วงตัวเอง และสุขภาพนะครับ คนเราถ้าร่างกายแข็งแรง มีสุขภาพจิตที่ดี ทำงานอย่างมีความสุข ครับ

ผม แนะนำคล้าย คุณ แบล็ค สมิธ เดย์นะครับ

แต่ว่า เอาเล่มที่อ่านง่ายๆ ไปก่อน ชื่อ กลยุทธ์การลงทุนในหุ้นห่านทองคำ ของ คุณเทพ รุ่งธนาภิรมย์ ราคา 120 บาท พิมพ์โดยตลาดหลักทรัพย์
อ่านจบแล้ว อาจไม่เทพมาก แต่ผมว่า ในระยะ ยาว 10 - 15 ปี น่าจะรวยได้

แต่ผมว่า ถ้าคุณได้อ่านเล่มนั้น แล้วเข้าใจ คอนเซปต์การลงทุน ในหุ้น ผมว่าคุณไม่หยุดอยู่แค่เล่มนั้นหรอกครับ

คุณคงไปหาหนังสือเกี่ยวกับเรื่องการลงทุนในหุ้นมาอ่านอีกเพียบ แต่เพื่อไม่ให้คุณหลงทางไปเล่นแบบเก็งกำไร

ขอแนะนำ หนังสือ ของสำนักพิมพ์ wisdomwork press ครับ ซึ่งส่วนใหญ่ แปลโดย คุณ พรชัย รัตนนทชัยสุข

ถ้าคุณตามอ่าน สัก 2-3 เล่ม แล้ว กล้าลงทุนตามหลักการของหนังสือ รวยแน่นอนครับ
และที่สำคัญ คุณพรชัย แกเป็นเภสัชด้วยครับ จัดเป็น เภสัชกร นักลงทุนขั้นเทพ

แล้ว ถึง วันหนึ่ง คุณก็จะเข้าใจว่า เป็นเภสัชนี่ มัน แฮปปี้จริงๆ แล้วก็จะไม่รู้สึกอิจฉาวิชาชีพข้างต้นด้วยครับ

ตอบได้อย่างเดียวเลย คือ พอเพียงแล้วจะเพียงพอ

หากน้องนักเรียนที่กำลังจะเลือกเรียนต่อคณะอะไรดี ได้เข้ามาอ่านเรื่องราวเภสัชกรจากบอร์ดแห่งนี้ และจากกระทู้นี้
คงตัดสินใจได้แล้วนะครับ ว่าตัวเองต้องการอะไร จากอาชีพที่เราสนใจ ในมุมที่เราอาจรู้แต่ไม่หมดหรือไม่รู้

เพราะพี่ๆ น้าๆ ที่เป็นเภสัชกร เขาคิดอย่างไรกับอาชีพตัวเอง หลังจากเป็นเภสัชกรไปแล้ว เป็นไปอย่างที่น้องๆ คิดจะได้ทำหรือไม่ครับ

หันมองไปดูเรื่องรายได้

รายได้พวกเรามากกว่าหมอเขมรครับ

แต่บทบาทหน้าที่เราน้อยกว่าเขามาก

อยากรวยมาก ก็จนสิครับ
รถยนต์บางรุ่นบอกใช้แล้วรวย....... รวยจริงครับ คือคนขายรวยครับ ส่วนจะซื้อไม่ซื้อก็รวยได้ครับถ้า

หาเป็น ใช้เป็น เก็บเป็น ลงทุนเป็น เดี๋ยวก็รวย

ขอให้รวยกันถ้วนหน้าครับ รวยความสุขครับ

kohboy เขียน:อย่างไหนเรียกว่ารวย?,
เท่าไหร่เรียกว่ารวย?,



มันเป็นการดีจริงหรือ ถ้าเป็นคนรวย?

อย่างไหนเรียกว่ารวย?
-เงินเยอะรึ?...เท่าไหร่คือเยอะ ห้าล้าน สิบล้าน ห้าแสน ..ตกลงมันคือเท่าไหร่หละ?
-ไม่มีหนี้เยอะรึ?..แล้วหนี้เยอะคือเท่าไหร่ หนี้กีเท่าของรายได้ถึงเรียกว่าหนี้เยอะ?
-มีบ้าน มีรถ มีเมียน้อย มีเงินกินบลูเลเบิ้ลทุกวัน ..หรือว่ายังไง?
-ไม่ต้องทำงาน แต่มีเงินใช้จ่ายทุกวันรึเปล่า ที่เรียกว่ารวย?
-...?


เจ้าของกระทู้มาบอกหน่อยซิว่า..ที่ถามมาหนะ อย่างไหนเรียกว่ารวย ,
..แล้วคนรวยอย่างผมจะได้ตอบให้ถูกทาง








ปล.
เรื่องหุ้นอะ..เพ้อเจ้อครับ!
อย่าหวังสูงขนาดคนที่ประสบผลสำเร็จเลยครับ! "แมงเม่าเป็นส่วนใหญ่แหละที่เห็นอะ".
คือว่า.."เอาเรื่องหุ้นมาตอบ เป็นการตอบไม่ตรงประเด็นหัวข้อกระทู้นะครับ ผมว่านะ"

หุหุหุ

ลืมตอบ..



..ต่อคำถามที่ว่า.."ทำงานเภสัชอย่างเดียว.. จะรวยได้ไหมครับ"

ตอบว่า.." ได้แน่นอนครับ "

(โฆษณาเวป..)
ที่..http://thelegendkohboy.multiply.com/photos/album/42/42#

ตอบยาวหน่อยนะครับ ..


ฮ่าๆๆ ขอบคุณสำหรับทุกความเห็นครับ อยากจะบอกว่าเพื่อนผมมาอ่านแล้วมันบอกว่าดีใจ ที่เห็นเภสัชแต่ละคนจบมาทำงานแล้วรวยๆ มีกินมีใช้กันถ้วนหน้า นับว่าเป็นนิมิตหมายอันดี ที่เราได้งานดี และได้เงินดีสมกับค่าเหนื่อยที่เราทุ่มเทลงไป

ถ้านับในเรื่องค่าตอบแทนล้วนๆ เท่าที่อ่านกระทู้มาแต่ละคนก็ถือว่าอยู่ในระดับดี ถึงดีมากเลยนะจิงไม๊ เนาะ เพราะน้อยคนนักที่จะบอกว่าเภสัชได้รับผลตอบแทนไม่คุ้มกับค่าตัว

ในแต่ละเดือนมีเงินใช้ มีเงินเก็บ มีเงินให้พ่อแม่ ให้ลูกเมีย อยากกินไหนก็ได้กิน อยากเที่ยวไหนก็ได้เที่ยว ไม่เป็นหนี้ใคร ใช้จ่ายได้โดยไม่ต้องกังวลอะไร - นี่แหล่ะรวย ในความหมายของเพื่อนผมนะ

เภสัชมีครบทุกข้อที่กล่าวมา ก็ถือว่าชีวิตโอเคแล้วล่ะครับ ผมและเพื่อนขอแสดงความดีใจกับเภสัชทุกคนที่มีชีวิตที่ดีด้วยครับ



ส่วนผมน่ะ อยากรวยเหมือนมนุษย์โลกธรรมดาทั่วไปแหล่ะ แต่ยุคนี้ ผมกับเพื่อนผมคนนี้ไม่เชื่อว่าการทำงานแค่อย่างเดียวมันจะให้อะไรได้ครบทุกอย่างเท่าที่ชีวิตต้องการ ไม่ได้ว่าผมโลภหรืออยากมีอยากได้อะไรเกินตัวนะ แต่ภาระผมเยอะ คนข้างหลังผมยังลำบากอยู่ จะมาทำงานเพื่อเลี้ยงปากท้องตัวเองคนเดียวเหมือนใครต่อใครมันก็ดูไม่ดีนะ - ซึ่งผมก็เชื่อว่ามีหลายคนที่ต้องเจอกับเรื่องแบบนี้คล้ายๆผม ผมเคยทำร้านยาที่ต่างจังหวัด รับเงินเดือน ผ่อนรถ จ่ายค่าหอ ค่าน้ำมัน ค่ากิน หักค่าประกันชีวิต ส่งให้พ่อแม่ หักลบในแต่ละเดือนเหลือเก็บไม่เกินสองพัน มันจะพอยาไส้อะไรคร้าบ ขนาดผมไปซื้อเมล็ดผักกาดมาปลูกในกระป๋องตรงระเบียง เด็ดกินแล้วยังไม่ช่วยอะไรเท่าไรเลยครับ

นี่คือเหตุผลที่ผมและเพื่อนผมมาตั้งกระทู้ถาม เพื่อย้ำความแน่ใจว่า ทำงานเภสัชอย่างเดียว .. จะรวยได้ไหมครับ
และถ้ามีเภสัชที่เผชิญชะตากรรมเช่นเดียวกับที่ผมเคยเจอมาอ่าน เค้าจะได้เตรียมตัวถูกว่าจะต้องทำมาหากินอะไรเสริมไป จะได้ไม่จมปลักกับความเชื่อที่ว่าทำงานแค่อย่างเดียวจะช่วยให้รวยได้ ชีวิตเค้าจะได้โอเคขึ้น คนข้างหลังจะได้สบายไปด้วย
เพราะผมไม่เชื่อว่าเภสัชทุกคนบ้านรวยหรอกครับ
คนเปิดร้านยาก็ไม่ได้รวยทุกคนนะครับ (ถามคนที่เปิดร้านอยู่ดีๆแล้วดันมีคลังยามาเปิดใกล้ๆดิ เครียดไมเกรนขึ้นได้เลย)

ถ้าใครมีคำแนะนำดีๆก็บอกกันมาครับ อย่างคำตอบที่แนะนำหนังสือ อันนี้ก็ขอบคุณมากครับ เป็นคำแนะนำที่ดี เพราะผมเชื่อว่าน้อยคนนักที่ทำงานกินอุดมการณ์แล้วมีเป้าหมายในชีวิตว่าอยากจะจน เป็นหนี้เป็นสินไปเรื่อยๆ - บางทีอาจจะไม่มีเลยก็ได้


ปีใหม่แล้ว ขอให้รวยกันยิ่งๆขึ้นไปนะครับ

ขอตอบยาวหน่อยครับ

เรื่องหุ้นครับ เอาแบบไม่เพ้อ แต่ทำได้จริง และคิดว่า เป็นทางเลือก ที่ เหมาะกับ เภสัชกรด้วย

ถ้าคุยแบบ ภาษาวิชาการ ต้องเริ่มจาก นิยามก่อนครับ

หุ้น คือ สิทธิของความเป็นเจ้าของกิจการ ที่ถูกแบ่ง เป็นส่วนๆ แต่ละส่วน เรียกว่า หุ้น
ซึ่ง เมื่อเรา เป็นเจ้าของกิจการ ก็ย่อมมีสิทธิ์ ในผลกำไร ของกิจการตามสัดส่วน

หลักการมีอยู่แค่นี้แหละครับ ส่วนที่เหลือ ใครจะเลือกหุ้นที่ดี มีกำไรมาก น้อย ก็เป็นเรื่องของฝีมือไป

ด้วยเหตุนี้ มันเลยมีรูปแบบการทำกำไร ในตลาดหุ้น ใหญ่ๆ 2 แบบ
แบบ แรก คือการลงทุน แบบ เก็งกำไร ซื้อวันนี้ พรุ่งนี้ขาย (แมงเม่าส่วนใหญ่เล่นแบบนี้) หวังรวยชั่วข้ามคืน
แบบที่ 2 เล่นหุ้นตามปัจจัยพื้นฐาน คือ ซื้อ หุ้น ที่เราวิเคราะห์แล้วว่าเป็นกิจการที่ดี ปีนี้กำไรมาก เป็นการลงทุนที่แท้จริง

ดังนั้น ถ้าหากเราลุงทุนด้วยความรุ้ ตามปัจจัยพื้นฐาน โอกาสที่เราจะร่ำรวย จากการลงทุนจึงเพิ่มขึ้น ดังนั้นผมว่า ผมไม่ได้ออกนอกประเด็นครับ
ซึ่ง การเล่นหุ้น แบบนี้ ต้องอาศัยระยะเวลาที่ยาวนานพอสมควร อาจจะสัก 10 - 20 ปี จึงจะเริ่มรวย
แต่ถ้าหากเราเชี่ยวชาญมากขึ้น เวลาเหล่านั้น อาจลดเหลือ แค่ 5-10 ปี
แล้วหนังสือที่ผมแนะนำก็เป็นหนังสือ ที่สอนเราให้ลงทุนอย่างถูกต้องครับ ไม่ใช่การเก็งกำไร

ส่วนประเด็นที่ว่า ทำไมผมถึงคิดว่า เหมาะกับเภสัชกร มันมีเหตุผลครับ
1. เภสัชกร เป็นอาชีพที่ต้องใช้ความรู้ความสามารถสุง ดังนั้น คนที่เป็นเภสัชต้องมีความฉลาดพอสมควร
2. เภสัชกร แม้ว่าจะไม่ได้มีรายได้มากมายนัก แต่อย่างน้อย ก็รายได้สุงกว่าค่าเฉลี่ย ทำให้มีเงินเหลือ ในแต่ละเดือนเยอะพอสมควร
3. การลงทุนในหุ้น มันเป็น ธุรกิจที่เราไม่ต้องไปนั่งเฝ้า แต่มีคนที่เก่งมากๆมาทำงานให้เรา รวมเรียกว่าบริษัท บางบริษัท มีคนทำงานเป็น หมื่นคน
4. การลงทุนในหุ้น ไม่ต้องใช้เงินลงทุนตอนเริ่มต้นเยอะ มีเท่าไหร่ก็ใส่เท่านั้น ขอแค่ไม่โลภมาก และลงทุนด้วยความรู้ ไม่มีทางหมดตัว
ในขณะที่ถ้าต้องการทำอะไรสักอย่าง ต้องเริ่มด้วยเงินจำนวนมาก
5. นอกจากจะไม่หมดตัวแล้ว ปันผลจากบริษัทที่ดีส่วนใหญ่ อย่างแย่ที่สุดก็มากกว่า 5% ซึ่ง มันน่าจะมากกว่า เงินฝากประจำ 1-2 %
6. นอกจากปันผล แล้ว ถ้าบริษัทที่เราลงทุน มีผลการดำเนินงานดีมาก ราคาหุ้นก็ขึ้นอีกด้วย แปลว่าเงินต้นของเรา ที่ 100 บาท ได้ปันผล 5 บาท
แล้วราคาหุ้นขึ้น เป็น 110 บาท แปลว่าปีนั้น ได้ผลตอบแทน 15 บาท ซึ่ง ถ้าฝากแบงค์เฉยๆ โอกาสที่เงินต้น 100 บาทจะกลายเป็น 110 บาท
= 0 แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ก็ต้องกลับไปเริ่มที่ การลงทุนอย่างมีความรู้ก่อน
7. ข้อดีที่ผมคิดว่า สุดยอดมากคือ ถ้า บริษัท ทำท่าว่าผลประกอบการไม่ดี หรือไปไม่รอด เราสามารถ ขายหุ้นได้ภายใน พริบตาเดียว
แล้วไปลงทุนในบริษัทอื่น ได้ทันที ซึ่ง ถ้าเป็นร้านยา สมมติว่า จำเป็นต้องเซ้งกว่าจะเซ้งร้านได้ ต้องใช้เวลานานพอสมควร
8. ตลาดหุ้นมีหุ้น มากกว่า 500 ตัว และมีหุ้นดีๆอยู่เพียบ และโอกาสที่บริษัทจะเจ๊ง น้อยมาก ยกตัวอย่างง่ายๆ ปตท (PTT) ถ้า ปตท.เจ๊ง คนไทยก็ไม่มีน้ำมันใช้ทั้งประเทศ หรือ เอาหุ้นที่ใกล้ตัวมาหน่อย อย่าง CPALL บริษัท 7-11 ที่คนไทยคุ้นเคย หรือ บริษัท SSC เจ้าของเป็บซี่ BH บำรุงราษฎ์ SCC เครือซีเมนต์ไทย BIGC เจ้าของห้าง BANPU ผู้ขายถ่านหินรายใหญ่ ............... บางตัว สามารถถือยาว ได้เป็น 10 -20 ปี ดังนั้น ถ้าเราเลือกหุ้นที่ดีได้มากพอ รับผลตอบแทนเฉลี่ย ปีละ 15-20 % 10-20 ปีที่ว่า เราก็สามารถรวยได้แล้วครับ

ดังนั้น สมมติว่า เราทำงานโรงบาล ได้ค่า ใบประกอบ 5000 แล้วเอาไปซื้อหุ้นทุกเดือน ปีละ 60,000 และเอากำไร หรือ ปันผล มาซื้อเพิ่ม ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ 10 -20 ปี มันต้องรวยสิครับ

อาจจะเหมือนนาน แต่ถ้าสมมติว่า คุณอายุ 30 อ่านเจอรืกระทู้นี้ แล้วสนใจ กลับไปศึกษา 5 ปีแรก เป็นนักลงทุนปฏิบัติการ ได้กำไรนิดหน่อย แต่เก่งและมั่นใจขึ้น 5 ปีต่อมา เป็น นักลงทุน ชำนาญการ ได้กำไร มากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ และเริ่ม มีเงินเหลือมากขึ้น และเอาเงินนั้นมาลงทุนเพิ่ม จากนั้น 5 ปีต่อมา ก้กลายเป็น นักลงทุน ชำนาญการพิเศษ ที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมามาก รู้ทุกซอกในเรื่องหุ้น ใช้เวลา 15 ปีลงทุน

สมมติ รวย ตอน 45 เราก็ยังไม่แก่มากนะครับ ยังมีเวลาใช้ชีวิตอีกมาก

นอกจากนี้ การลงทุน ในหุ้น มันเป็นการลงทุนในกิจการที่เราไม่ต้องไปนั่งเฝ้า เราจึงมีอิสระมากสุดๆ

ถ้าหาก เราใช้เวลา 15 ปีทำงาน เพื่อที่จะอยู่อย่างมีความสุข และมีอิสรภาพ ผมว่ามันน่าลองนะครับ

ส่วนใครคิดว่า เพ้อ ก็เป็นสิทธิส่วนบุคคลครับ แต่หากใครคิดว่า มันเป็นไปได้ แล้วเริ่มศึกษาตั้งแต่วันนี้
ด้วยสติปัญญาของเภสัช ผมว่า แค่ 10 ปีก็รวยแล้วครับ

" อาเจ็ก.." ที่สกลนครเคยสอนผมสมัยเป็นหน.กง.คบภ.สสจ.สน. เมื่อเกือบยี่สิบปีที่แล้ว ผมยังจำได้ดี และเชื่อว่าเป็นข้อคิดที่ถูกต้องอย่างนิรันดร์กาล


แกบอกว่า.." อยากรวยให้ทำธุรกิจที่ประกอบด้วย ๒ อย่าง คือ
๑.เรารู้จริง
๒.เราเอื้อมมือถึงมัน(แปลว่าเรามีเวลาดูแลมัน ใส่ใจมัน ไม่ลงทุนแล้วให้คนอื่นทำแทนหมด) "


ดังนั้น ต่อคำถามที่ว่า.."ทำงานเภสัชอย่างเดียว.. จะรวยได้ไหมครับ"
ก็ต้องตอบว่า..รวยได้ครับ ถ้าเภสัชกรคนนั้นรู้จริงในสาขางานของตัวเอง และทุ่มเทพละกำลังทั้งกาย ใจ และเวลา กับสิ่งที่ตนเองทำ



ซึ่งการรู้จริง ต้องอาศัยประสปการณ์ เรียนรู้จากสิ่งที่ถูกและสิ่งที่ผิด
แค่ลำพังจบเภสัชจากมหาลัยแล้วสอบใบประกอบผ่าน, จะรวยได้ในสองสามปีแรก ย่อมเป็นไปได้ยาก,
"ถ้ามีก็โคตรฟลุ๊คหละ"




ปล.
ผมขอถอนคำพูดเรื่องหุ้นออกไป, ไม่พูดถึงมันละกัน
ถอนแบบที่ผมจะไม่ไปลบข้อความข้างบนออกนะครับ เอาแปะไว้อย่างนั้นแหละ..จะได้เป็นหลักฐานว่าเกาะบอยเคยพูดไว้อย่างนั้น
อิอิ

ในความเห็นของผมนะ เหมือน จะมีคำกล่าวว่า อะไรที่ได้มาโดยง่าย ก็จะจากไปโดยง่าย เพราะคุณค่า ทางจิตใจ ที่มีให้แตกต่างกัน ประเภทมาไวไปไวก็เยอะ คงต้องประมาณตนเอง ผมชอบอ่านหนังสือ แต่ไม่ได้นิยมชอบใครเอามาเป็นแบบอย่าง เพราะรู้ว่าพยายามอย่างไร เราก็ทำแบบเขาไม่ได้ เป็นตัวเขาไม่ได้ ทุกคนมีเอกลักษณ์เฉพาะตน (เหมือนมีคนมาซื้อยา แล้วมีคนอีกคน บอกว่า เอายาอย่างพี่คนเนี้ย ด้วย)เพราะ องค์ประกอบ ของแต่ละบุคล จังหวะ เวลา ยุคสมัย กำลังเงิน ความเสี่ยง อัตราดอกเบี้ย อัตราเงินเฟ้อ และ สภาพเศรฐกิจ ในแต่ละช่วงของเวลามันแตกต่างกัน แบบทำวิจัยไม่ได้เลย ไม่ได้เป็น ตรรกกะ 1+1= 2 เสมอไป ในชีวิตจริง เอาเป็นว่าผมเคยรู้จัก คนที่มีเงินด้วยหุ้น และ หมดตัวเพราะหุ้น ทั้งสองแบบ เอาเป็นว่า ความฉลาด อย่างเดียวไม่เพียงพอครับ กับดักทางการลงทุน มีอยู่เสมอ ระมัดระวังให้มาก นะครับ

ปล ไม่ได้บอกว่าเล่นหุ้นไม่ดี แต่ถ้าคิดจะเล่นให้ระมัดระวังมาก ครับ

มองข้างบน ตัวเองอยู่ต่ำ มองข้างล่าง ตัวเองอยู่สูง ถ้ามองบนแล้วอิจฉา สู้มองล่างแล้วสบายใจดีกว่า

รวยที่ว่า รวยเงิน หรือรวยความสุขค่ะ

ถ้ารวยเงิน อาชีพไหนก็รวยได้ถ้าเก็บเงินเป็นค่ะ เงินผ่านมาแต่อย่าให้ผ่านไป ทำได้เงินเดือนไม่ต้องเยอะก็รวยได้

แต่ถ้าได้ 1000000 ใช้ 1100000 มากแค่ไหนก็ไม่พอค่ะ

ความสุข บางที ไม่ต้องใช้ตังค์ บางครั้ง ตังค์ก็ซื้อความสุขไม่ได้

ขอบคุณครับ แต่ตังซื้อข้าวได้นะครับ