PharmaCafe.com

Pharma_Name เขียน:

deltafox_Rx เขียน:

MONTICHA เขียน:07.30 น. เจอกันหน้ากระทรวง ชุดสุภาพเสื้อกาวน์ คุยกันเรื่องประเด็นก่อนใครมีเรื่องเสนอให้ list มาเป็นข้อๆเลย นำเสนอในเวปก่อนก็ได้ จะได้ไม่เสียเวลา ไม่ทราบว่าใครพอจะมีแนวทางติดต่อสื่อบ้างค่ะตอนนี้ติดต่อได้แค่หนังสือพิมพ์

ติดต่อ คุณสรยุทธเลยครับ 02-262-3333 ต่อรายการเรื่องเล่าเช้านี้

เห็นด้วย เรื่องจะได้เร็วขึ้นมากกก

เห็นด้วยอีกเสียงครับ ...
ถ้าหากได้พบ คุณสรยุทธ จริงๆ ฝากพี่แกให้ออกข่าว
***แยกประเภท เรื่องร้านยา ขย.1 ขย.2 หรือ ร้านหมอตี๋...
***แล้วอย่าลืมโจมตี เรื่องเภสัชแขวนป้าย ให้ดังไปทั่วเมืองกรุง เมืองชนบท...
***แล้วอย่าลืม แก้สโลแกน " อย่าซื้อยากินเอง" เป็น "ก่อนซื้อยาปรึกษาเภสัชกร"
***แล้วอย่า ลืมเรื่อง บลาๆๆๆบลาๆๆ ด้วยนะครับ

ป.ล. หากคุณสรยุทธไม่ออกข่าวให้ พี่ๆๆน้องๆๆชาวเภสัชกรช่วยลงขันกันจ้างเค้า โฆษณา เรื่องพวกนี้ดีไม๊ ..ในเรื่องเล่าเช้านี้ (คนฟังข่าวเยอะดี) แต่ว่านาทีละหลายแสน ...กระเป๋า ฉีกแน่

คิคิ....

ตกลงเจอกัน 07.30 ที่หน้ากระทรวง ผ่านตรงซุ้มป้ายกระทรวงเข้ามามองขวา ตรงศาลาพักร้อนแรกด้านขวามือจ๊ะ ตื่นเต้นจังสู้ๆ นะเขียวมะกอกทุกคน

เอาใจช่วยนะคะ ขอให้ประสบความสำเร็จในการออกศึกครั้งนี้ อยากเห็นความก้าวหน้าสักทีหลังจากรอจนรอไม่ไหวแล้ว แต่เท่าที่ฟังๆ จากคนรู้จัก ยังมีอีกหลายกลุ่มที่ไม่ทราบเรื่องนี้เหมือนกัน ถ้าตอนนี้ยังเป็นลูกจ้างอยู่ที่รพ. คงไปร่วมกับเค้าด้วยเหมือนกัน มันเป็นสิ่งที่ไม่ยุติธรรมอย่างแรง เอาใจช่วยค่ะเอาใจช่วย

เมื่อความหวังที่จะก้าวหน้าในการรับราชการถึงทางตัน..พวกเราจำทำกันอย่างไร....หวังว่าหลายๆคนคงจะทราบคำตอบกันแล้ว

ผลเป็นยังไงบ้าง บอกกันบ้างนะครับ

อีก 7 วัน รอฟังคำตอบ

นี้คือหนึ่งในผลกรรมที่เกิดจากการวางแผนsupply โดยไม่ดูdemand

เอาหละไหนๆก้อมันก้อเกิดไปแล้วคงต้องค่อยๆแก้กันไป
พี่ๆก้ออย่าลอยแพน้องละกัน

นี้คือหนึ่งในผลขับเคลื่อน ปลดล๊อก demand ซึ่งความจริงยังควรมี demand มากกว่านี้อีกมาก

smartss เขียน:นี้คือหนึ่งในผลขับเคลื่อน ปลดล๊อก demand ซึ่งความจริงยังควรมี demand มากกว่านี้อีกมาก

คิดเห็นคล้ายกันครับ...แต่เราก็ต้องร่วมกันแสดงบทบาทเพื่อปลดล๊ิอกถัดๆไปด้วย ตอนนี้มันเหมือนภาพบังตาที่กลายเป็นภาพลวงตาไปซะแล้วครับ

MONTICHA เขียน:อีก 7 วัน รอฟังคำตอบ

มองว่าเป็นกับดักเสียมากกว่า กล้าๆหน่อยเปิดร้านยาเลย ตั้งเป้าหมายไว้อย่างแน่วแน่ สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ สักว้นหนึ่งความสำเร็จย่อมเกิดขึ้นอย่างแน่นอน

ผมก็ลูกจ้างชั่ว(คราว) เหมือนกัน แต่ผมไม่ได้มองว่าทางออกอันนี้คือการเปิดร้านยานะครับ ร้านยามีเยอะแยะ บางคนอาจจะไม่ได้มีทุนทรัพย์มากมายพอที่จะเปิดร้าน หรือบางคนอาจจะชอบการทำงานในโรงพยาบาลมากกว่านะครับ ร้านยาไม่ใช่ทางออกทางเดียว ถ้าลาออกไปเปิดร้านยา มันก็เหมือนกับการหนีปัญหา โดยที่ยังคงทิ้งปัญหานี้ให้กับรุ่นน้อง ถึงแม้รุ่นน้องจะมีการเซ็นสัญญาก็จริง แต่ไม่ได้แปลว่า น้องๆ เขาจะได้เป็นข้าราชการทุกคน และคงมีหลายคนที่ต้องเข้ามาทำงานเป็นลูกจ้างชั่วคราว ถ้าตอนนี้พวกผมไม่เริ่มเรียกร้อง อนาคตเภสัชกรจะเป็นอย่างไร อย่าแนะนำอะไรแบบนี้เลยครับ เหมือนให้หนีปัญหา เพราะผลกระทบ ณ ตอนนี้ มันเกิดจากคนรุ่นก่อนทำมาพอสมควรแล้ว เพราะมันมีทั้งคนที่มีจรรยาบรรณ และไม่มีจรรยาบรรณ เงินไม่ใช่คำตอบ แต่จรรยาบรรณ คือ คำตอบสุดท้ายในการทำงานไม่ว่าจะเป็นโรงพยาบาลและร้านยา รวมไปถึงดีเทล

ผมแค่เสนอทางเลือกร้านยา ให้มองบ้างเท่านั้น มองแล้วไตร่ตรองแล้ว ยังไม่เห็นดีด้วยก็ไม่ได้ว่าอะไร

เห็นด้วยกับการไปเรียกร้อง แต่ทำไมไปกันน้อยจัง รวมทั่วประเทศไม่น่าจะต่ำกว่า 400+ นะ

คาดว่ามีอีกเยอะค่ะแต่กระทรวงไม่มีข้อมูลในมือทราบว่ามีชื่อจริงๆแค่ 200 กว่า เนื่องจากสำรวจไปแล้วมีคนส่งข้อมูลกลับมาแค่นี้เครือข่ายก็เลยช่วยกันสำรวจ 1 คืน ได้รายชื่อ 400 กว่าจาก 44 จังหวัด ก็ลองคิดเล่นแล้วกันว่ามีอยู่เท่าไหร่แล้วก็ลองทบทวนดูดีๆว่า จากที่น่าจะเป็นจำนวนหลักพันกลับมีชื่อแค่ 200 กว่า สงสัยคงไม่ได้อยู่ในสารบบของกระทรวงมั้งคะ แล้วอนาคตนี่ไม่อยากจะคาดเดาค่ะ

อันนี้จากประสบการณ์ของผมเองเลยนะครับ เมื่อปลายเดือนกุมภา หลายท่านคงจะทราบเรื่องหนังสือขอรายชื่อลูกจ้างชั่วคราวทางสายสาธารณสุขทางการแพทย์นะครับ รพ ผมเป็น รพศ อยู่พิษณุโลก มีหนังสือ ส่งมาที่ รพ ก็จริง แต่ทาง สสจ กลับส่งแค่รายชื่อวิชาชีพสาขาขาดแคลน ซึ่งเขาตัดเภสัชกรออกเนื่องจากที่นี่ไม่ได้มองว่าเป็นสาขาขาดแคลน จึงทำให้มีการตกหล่นไปเลย ซึ่งหัวเรื่องหนังสือมันเขียนว่าสำรวจวิชาชีพขาดแคลน เขาเลยตีความหมายกันไป บางที่ขาดแคลน บางที่ไม่ขาดแคลน ผมมาเห็นหนังสือตามหลัง หลังจากเขาสำรวจไป จึงโทรถามกระทรวงแล้วเขาบอกให้ส่งไปเพิ่มได้ และเพื่อนผมอีกจังหวัดหนึ่ง แทบไม่รุ้เรื่องอะไรเลย รพ ก็ไม่ทำอะไรเลย การที่ตกสำรวจเยอะ มันไม่แปลกเลยครับ เพราะหนังสือส่งมา แต่มันมีการติดขัด พร้อมกับเกิดการเข้าใจผิดกันเกิดขึ้น ซึ่งก็ไม่รู้จะแก้ปัญหาอย่างไร นอกจากเราตามเรื่องทุกอย่างเอง เลยทำให้เขาไม่ทราบข้อมูลที่แท้จริง ปวดใจเหลือเกิน