PharmaCafe.com

ร้านยานอกจากเป็นแหล่งพึ่งพิงทางด้านยา แล้ว เดี๋ยวนี้ต้องทางด้านเงินด้วย
ไม่รู้ว่าให้ความสนิทมากไปหรืออย่างไร ป้าๆแถวร้านที่มาซื้อยาทีละไม่เท่าไรกลับ
กล้ามาขอยืมเงิน บอกว่าปลายเดือนใช้เปิดเทอมลูกใช้หมดไม่มีเงินเหลือเลย
ผ่านมาสองเดือนแล้วยังเงียบงันและไม่มาซื้อยาเหมือนเก่า เคยคิดจะทวงนะคะ
แต่เห็นว่าเงินไม่มากแต่ก็ไม่น่าเงียบหายไป แล้วก็มีมาอีกรายวันนี้เพื่อนพ่อ
ไม่อยากเป็นเจ้าแม่เงินกู้ที่ไม่ได้ดอกเบี้ยน่ะค่ะ เพื่อนๆเคยเจอแบบนี้ไม๊คะ แล้วพูดกันยังไง
ตอนนี้หลอน กับการสื่อสารที่เข้าอกเข้าใจมากค่ะ ไม่อยากจะให้บริการที่น่าประทับใจเลย
ไม่อยากยิ้มแล้วทุกวันนี้ ไม่อยากทักลูกเต้าใครด้วย กลัวจะเป็นแบบนี้อีก ยืมเงิน...ค้างค่ายา....
เค้ายืม เค้าค้างกันเล็กน้อย แต่รวมกันแล้วไม่เล็กนะคะ พูดกับพวกนี้อย่างไรดี
เครียดดดดด

เคยเป็นค่ะ คิดว่าให้ยาไปก่อนแล้วเอาเงินมาจ่ายทีหลังกรณีเตรียมเงินมาไม่พอ แต่ความจริงหายไปนานหลายวัน คนแต่ละคนไม่เหมือนกัน เอาตัวเองเปรียบเทียบว่าถ้ายืมเงินใครหรือค้างใครจะรีบคืนให้เร็วที่สุด ตอนนี้เลยต้องป้องกันว่า ถ้าเงินไม่พอก็หักยาเท่าที่มีเงินมา ถ้าลืมเงินก็ให้กลับไปเอามาก่อน ทำให้เราคลายความเครียดลงได้นะค่ะ

ปกติลูกค้าซื้อยาไม่เคยมีใครติด
คนที่เป็นลูกค้าหรือไม่ใช่ลูกค้ามายืมเงินนี่มีตอนเปิดร้านใหม่ๆ
แก้ปัญหาได้ง่ายๆคือไม่ให้ จบ

ก็บอกไปสิคะ ว่าหนูก็มีหนี้ต้องจ่าย วันนี้ยังไม่พอจ่ายเลย พี่มีให้ยืมไหมล่ะคะ

ใครๆก็คิดว่าเภสัชรวย ใจดี ให้ยืมแล้วหนีได้ไม่ต้องจ่าย ทำเนียน ที่ร้านเจอประจำ เดี๋ยวเอาพระเครื่องมาวาง บัตรประชาชนมาวาง ปลาอะโรวาน่ามาให้เลี้ยง (บังเอิญไม่รักสัตว์ และไม่เห็นว่ามันจะแพงเพื่ออะไร) สุดท้ายบอกว่าเราก็ไม่มีตังค์เหมือนกัน ไอ้ประเภทให้ยาไปไม่เก็บตังค์ หรือเก็บไม่ครบนะ ทำใจไว้เลยว่าไม่ได้คืน เพราะฉะนั้นดึงยาออกมาตามจำนวนเงินที่เขามีก็พอ เป็นนางเอกอยู่สังคมนางมารไม่ได้หรอกค่ะ บางทีมาทำเนียนขอค่าผ่าตัด เราก็แจ้งให้เขาไปรพ.รัฐแล้วไปสอบถามเรื่องมูลนิธิเอาเอง มาขอตังค์ไปจ่ายค่าไฟก็มี ญาติพี่น้องก็มี แต่มาขอเราเพราะคิดว่าได้ฟรีชัวร์ บางทีก็ทำเนียนเอาซองขาวๆมา บอกว่าจะเอาเงินไปทำบุญวัด จริงไม่จริงไม่รู้ ก็บอกเขาไปว่าทำบุญไม่ผ่านมือใคร ถ้าไปทำก็ไปทำที่วัดเอง มีเอาพระเครื่องมาให้เช่า ทำเนียนบอกว่าลูกสาวเป็นลูกค้าที่นี่ อาทิตย์ต่อมามาอีก แกคงจำไม่ได้ว่ามาแล้ว แล้วอ้า่งว่าหลานเป็นลูกค้าที่นี่ ก็เลยบอกไปว่า ตกลงทั้งลูกทั้งหลานเลยเหรอคะ คุณลุงไม่ได้เป็นลูกค้าเลยเหรอคะ แกก็วิ่งหนีไปนะ ไม่เคยเจออีก ไม่เคยเห็นหน้า คาดว่าน่าจะไปทำอย่างนี้กับร้านอื่นอีกมากมาย

แล้วพวกลูกหนี้ค่ายาทั้งหลาย ถ้ายังมีหน้ากลับมาซื้อยาแล้วทำเนียนจำหนี้ไม่ได้ก็พูดไปเลยค่ะ ว่าเรื่องยานี่หนูจำไม่ค่อยได้มาก แต่คนไหนเป็นหนี้เท่าไรหนูจำจนตาย

rinko เขียน:ก็บอกไปสิคะ ว่าหนูก็มีหนี้ต้องจ่าย วันนี้ยังไม่พอจ่ายเลย พี่มีให้ยืมไหมล่ะคะ

ใครๆก็คิดว่าเภสัชรวย ใจดี ให้ยืมแล้วหนีได้ไม่ต้องจ่าย ทำเนียน ที่ร้านเจอประจำ เดี๋ยวเอาพระเครื่องมาวาง บัตรประชาชนมาวาง ปลาอะโรวาน่ามาให้เลี้ยง (บังเอิญไม่รักสัตว์ และไม่เห็นว่ามันจะแพงเพื่ออะไร) สุดท้ายบอกว่าเราก็ไม่มีตังค์เหมือนกัน ไอ้ประเภทให้ยาไปไม่เก็บตังค์ หรือเก็บไม่ครบนะ ทำใจไว้เลยว่าไม่ได้คืน เพราะฉะนั้นดึงยาออกมาตามจำนวนเงินที่เขามีก็พอ เป็นนางเอกอยู่สังคมนางมารไม่ได้หรอกค่ะ บางทีมาทำเนียนขอค่าผ่าตัด เราก็แจ้งให้เขาไปรพ.รัฐแล้วไปสอบถามเรื่องมูลนิธิเอาเอง มาขอตังค์ไปจ่ายค่าไฟก็มี ญาติพี่น้องก็มี แต่มาขอเราเพราะคิดว่าได้ฟรีชัวร์ บางทีก็ทำเนียนเอาซองขาวๆมา บอกว่าจะเอาเงินไปทำบุญวัด จริงไม่จริงไม่รู้ ก็บอกเขาไปว่าทำบุญไม่ผ่านมือใคร ถ้าไปทำก็ไปทำที่วัดเอง มีเอาพระเครื่องมาให้เช่า ทำเนียนบอกว่าลูกสาวเป็นลูกค้าที่นี่ อาทิตย์ต่อมามาอีก แกคงจำไม่ได้ว่ามาแล้ว แล้วอ้า่งว่าหลานเป็นลูกค้าที่นี่ ก็เลยบอกไปว่า ตกลงทั้งลูกทั้งหลานเลยเหรอคะ คุณลุงไม่ได้เป็นลูกค้าเลยเหรอคะ แกก็วิ่งหนีไปนะ ไม่เคยเจออีก ไม่เคยเห็นหน้า คาดว่าน่าจะไปทำอย่างนี้กับร้านอื่นอีกมากมาย

แล้วพวกลูกหนี้ค่ายาทั้งหลาย ถ้ายังมีหน้ากลับมาซื้อยาแล้วทำเนียนจำหนี้ไม่ได้ก็พูดไปเลยค่ะ ว่าเรื่องยานี่หนูจำไม่ค่อยได้มาก แต่คนไหนเป็นหนี้เท่าไรหนูจำจนตาย

โดนเหมือนกัน จำแม่นเลย หลังจากนั้น การพูดจาก็จะเปลี่ยนไป เริ่มไม่ลดราคา และอื่นๆ จะตามมา บลาๆๆ

เสียเงินและเสียลูกค้าครับ เพราะ ยืมไปแล้ว ไม่คืน แล้วเค้าจะไม่มาร้านเราอีก

บอกไปว่าร้านนี้ใช้เงินกู้แบงค์มาไม่ใช่เงินกู

ถ้าเงินไม่เยอะ พอให้ได้ ก็ให้เลยครับถือว่าเอาบุญ ได้บารมี

ถ้าเกินไป ก็บอกไม่มีครับ

ก่อนที่จะช่วยใครให้อ่านเรื่องนี้ก่อน
วัตถุทาน คือการสละสิ่งของ ทรัพย์สมบัติของตนให้เป็นทานกับผู้อื่น โดยมุ่งหวังที่จะขจัดความโลภของตน ความตระหนี่เหนียวแน่น ความหวงแหนหลงใหลในสมบัติตน และเพื่อเป็นการสงเคราะห์ผู้อื่นให้ได้รับความสุขด้วยเมตตาธรรมของตน ทานจะมีผลต้องประกอบด้วยองค์ประกอบ 3 อย่าง คือ
1.วัตถุทานที่ให้ต้องบริสุทธ์ เป็นของที่ตนได้แสวงหามาด้วยความบริสุทธ์ ไม่ใช่ได้มาด้วยการเบียดเบียนคนอื่น ทุจริต ฉ้อราษฎร์บังหลวงยักยอก ฉ้อโกง ผู้อื่นมา
2.เจตนาในการให้ทานบริสุทธ์ ว่าเป็นการให้เพื่อต้องการขจัดความโลภ เพราะความโลภเป็นอุปสรรค์ปิดกั้นการพัฒนาทางปัญญาของมนุษย์ และเพื่อเจตนาให้ผู้อื่นมีความสุข ไม่ทำทานโดยมีอะไรเคลือบแฝง และจะต้องเป็นการให้ทานที่สมบูรณ์ คือไม่ว่าจะเป็นระยะก่อนให้ทาน ขณะให้ทาน และระยะหลังจากการให้ทาน จะต้องมีความสุข มีจิตโสมนัส ร่าเริง เบิกบานตลอดเวลา และเมื่อหวนคิดขึ้นมาครั้งใด ก็เบิกบานยินดีทุกครั้ง
3. บุคคลที่รับทานต้องบริสุทธิ์ คือต้องเป็นบุคคลที่มีศีล มีธรรม ถ้ามีศีล มีธรรม มากผู้ให้ทานได้บุญมาก ถ้ามีศีลมีธรรม น้อยผู้ให้ทานได้บุญน้อย(บุญ ความหมายคือ การชำระสันดาน จิตใจ ให้สะอาดบริสุทธิ์ นำมาซึ่งปัญญา จิตใจที่มีความดี มีกุศล มีความสุข มีความประพฤติชอบทั้ง กาย วาจา ใจ)

นึกว่าผมจะโดนลูกค้ายืมเงิน อยู่ร้านเดียวซะอีัก

ปกติแม่ค้าแถวร้านจะชอบมาแลกแบงค์ย่อย แลกไปแลกมา คงคิดว่าเราใจดี
เลยส่งลูกสาวมาขอยืมเงินซะเลย แล้วบอกจะผ่อนใช้คืนให้
เราเลยตอบไปว่า ไม่ได้เตรียมเงินมาให้ใครยืมค่ะ ขอโทษที
ส่วนลูกค้าที่ซื้อยาราคาเกินเงินในกระเป๋า ก็จะจัดยาให้ราคาเท่าที่เค้ามีจ่าย
หรือไม่ก็ไปกดเงินมาเพิ่มแล้วค่อยให้ของไป เพราะเจอปัญหาค้างจ่ายแล้วหายเงียบหลายรายแล้ว

บางคนค้าง 10-20 บาทนี่ ร้านข้างๆ กันแท้ๆ ยังหายเงียบเลย แต่บางคน หายไปเป็นเดือน แล้วยังกลับมาจ่ายก็มี

ได้อ่านกระทู้นี้แล้วค่อยใจชื้นหน่อย พึ่งโดนร้านข้างๆ มาขอยืมตังค์ไปสดๆ ร้อนๆ เลย

tamm เขียน:ได้อ่านกระทู้นี้แล้วค่อยใจชื้นหน่อย พึ่งโดนร้านข้างๆ มาขอยืมตังค์ไปสดๆ ร้อนๆ เลย

ตกลงใจชื้นว่าได้คืนแน่
หรือใจชื้นว่าถึงไม่ได้คืนก็มีเพื่อน

มีครั้งนึงเคยให้ลูกค้ายืมไป300 อีกไม่กี่วัน มายืม 1500
ผมก็เลยไปให้แฟนผมรับหน้าแทนตลอด บอกไม่ให้ยืม หลังจากนั้นไม่เคยมายืมอีกเลย

ถ้าเราให้ยืมเขาก็จะมาหาเราเรื่อยๆ.....