PharmaCafe.com

เป็นกำลังใจให้นะคะ น้องเป็นความภูมิใจของวิชาชีพเภสัชนะคะ สามารถใช้ศาสตร์และศิลป์ได้อย่างลงตัวจริงๆ

ชื่นชมนะคะ
แต่.. ทุ่มเทเวลาให้ร้านขนาดนี้ แล้วเวลามีแฟนจะเอาเวลาที่ไหนไปกินข้าว ดูหนังกันคะ

เอะ

0

รับนักศึกษาฝึกงานทั้งปีซิครับ เพราะต่อไปมีเด็ก pharmD มาฝึกเราก็เปิดงานใหม่ๆ สอน หรือ หารูปแบบ นวัตกรรมใหม่ๆ ในร้านยาซิ ไม่เบื่อแน่นอน

อ่านกระทู้ของพี่แล้วดีมากเลยค่ะ นู๋เป็นคนนึงที่อยากเปิดร้านยา อยากมีร้านยาเป็นของตัวเอง รู้สึกว่าเราได้ใช้ความรู้ที่เรียนมาอย่างเต็มที่ และเป็น style ในการจ่ายยาของเราเองด้วยค่ะ ตอนนี้นู๋เรียนเภสัชปีสุดท้ายแล้ว เหลือสอบใบประกอบต้นปีหน้าก็จะจบแล้วค่ะ แต่นู๋ยังลังเลกับงานที่จะเริ่มทำอยู่เลยค่ะ ใจนึงก็อยากเป็นดีเทลเพื่อจะได้ใช้ service mind มาเป็นโอกาสในการอยู่ร้านยาในอนาคต แต่อีกใจนึงก็คิดว่าหรือว่าถ้าเรามุ่งมาทางนี้แล้ว เราก็ควรจะไปสมัครงานร้านยาดีจะได้มีประสบการณ์ และเห็นการบริหารร้านยาด้วย แต่ก็กลัวว่าการอยู่ร้านยามันจะน่าเบื่อ และเป็นคนโลกแคบอ่ะค่ะ เพราะเราไม่มีเพื่อนร่วมงานเลย แต่นู๋ว่าทำงานอะไรก็ต้องมีความกดดัน และอดทน มันอยู่ที่ว่าเราจะทนกับมันได้มากแค่ไหนใช่มั้ยค่ะ แต่ถ้าเป็นสิ่งที่เรารักเราก็จะทนได้มากกว่าอันอื่นแน่นอนค่ะ พี่ๆๆ ช่วยชี้แนะนู๋ด้วยนะค่ะ ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ

สวัสดีค่ะคุณนนท์ ชอบเรื่องที่คุณเสนอค่ะ ฉันก็เป็นคนหนึ่งที่กลัวการเปิดร้านยาเหมือนกันค่ะ เพราะไม่ได้มีประสบการณ์ทางด้านนี้เท่าใดนัก
แต่คนทั่วไปจะเข้าใจว่าซื้อมา ขายไปใช่ไหมคะ แต่การเป็นเภสัชกรร้านขายยาไม่ได้มีเพียงเท่านี่นา ต้องมีใจรักบริการ ลดอีโก้ และก็ต้องใจเย็นด้วยค่ะ

เคสนึง เจอลูกค้าที่ต่อเอาๆๆ แบบว่าจะต่อ 30 บาทเพราะคิดว่าจะสามารถต่อได้ แต่เรากำไรน้อยอยู่แล้ว เราก็ปรี๊ดแตกเลยค่ะ แบบว่าโห ๆๆๆ แล้วก็เสียงดังขึ้นมาแบบลูกค้าน่ารำคาญจริงๆ นะคะ แต่ก็ลดให้เค้าอะค่ะ ถึงจะได้น้อยก็ตาม ผลลพธ์คือลูกค้าคนเดิมแนะนำคนอื่น มาซื้อเพิ่มค่ะ เพราะเค้าใช้แล้วได้ผลไงคะ นี่ละ ผลจากการต่อรอง แล้วจากนั้นเค้าก็เป็นลูกค้าประจำและมีลูกค้าประจำเพิ่มมาด้วยค่ะ

สรุปคือ การต่อรองราคาถ้าเราสามารถลดราคาลงได้และพึงพอใจทั้งสองฝ่ายก็ทำไปเถอะค่ะ เพราะเหมือนน้ำซึมบ่อทราบเพราะเดี๋ยวเค้าก็จะมาเรื่อยๆ


ฉันเป็นคนหน้าตาดุค่ะ ไม่ค่อยยิ้ม แต่ลองใครถ้าได้มาเข้าร้านฉัน ฉันจะบริการให้ความรู้ที่ถูกต้องและดีมากๆ ลูกค้าหลายคนก็บอกว่าประทับใจมากในการบริการของฉัน



เคสต่อมา มาซื้อยาแก้ไอซอมปอย เราก็ไม่รู้จักมันคืออะไร เค้าพูดไม่ชัดเจนนะค่ะ แต่พอดีจำได้

สวัสดีค่ะพี่นนท์ อ่านเรื่องของพี่แล้วชอบมากค่ะ ยิ่งอ่านยิ่งเข้าใจความรู้สึกของเภสัชกรร้านยาตลอดวัน ที่ร้านเพิ่งเปิดกิจการมา 10 เดือนเองค่ะ เป็นร้านยาอยู่ต่างจังหวัด ทำเลธรรมดา ไม่ได้อยู่ในตลาด แต่รู้สึกว่ามันก็ค่อนข้างดีขึ้นเรื่อย ๆ เหมือนที่พี่ว่า เปิดตั้งแต่ 7 โมงเช้า ปิดตั้ง 3 ทุ่ม เบื่อมาก ๆ รู้สึกว่าตั้งแต่เปิดร้านมา 10 เดือน จะเคยปิดร้านจริง ๆ แค่วันเดียว นอกนั้นก็มีปิดไม่กี่ชั่วโมง แบบว่าแอบไปกินข้าวนอกบ้านบ้าง เดินซื้อของบ้าง ไปบ้านพ่อแม่บ้าง มันก็เบื่อเหมือนกันนะคะ แต่ก็พยายามหาอะไรทำ ว่างๆ ก็เล่นเกม หาละครให้ติดซักเรื่อง เล่น FB บ้าง เฮ้อ ใครไม่เคยทำก็คงไม่เข้าใจหรอกค่ะ จริงไหมคะ ยังไงก็ขอให้กำลังใจพี่ สู้ๆ นะคะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ น้องชานนท์

..

TDPharm เขียน:...ชีวิตนี้เรามีเวลา...กันแค่ไหน
ก็เคยได้ยินบางคนได้ลองประมาณเอาไว้
ว่าอย่างดีก็แค่สองหมื่นวัน
เพราะวันนี้เราจะเสียไปอีกหนึ่งวันจากชีวิตที่แสนสั้น ไม่ได้ยืดยาว
ก็ดูเหมือนเรามาที่นี่กันแค่เพียงชั่วคราว อีกไม่นานก็คงต้องลาจากไป

เวลาที่มีความสุขมักจะรู้สึกว่าเวลามันสั้น อยากให้มันนานขึ้นนานกว่าที่มีอยู่นี้ มาบอกว่า แค่สองหมื่นวัน หาว่าชีวิตแสนสั้น
อยากให้เวลามันแสนยาวนานก็ลองทนทุกข์ดูบ้าง อิ อิแต่ไม่ต้องมากถึงขั้นกลั้นใจเอาแค่ลอง
นึกรอคอยใครสักคนให้พ้นในคืนนี้คืนเดียวมันแสนนาน
ยังไงก็ไม่เช้า เค้าไม่โทรมาหรือว่าเค้าไม่มีตัวตนเธอคนไหน...โหว โว ..ใส่เมโลดี้เองนะ
หรือถ้าเสียดายจะเสียวันไปอีกวันก็ ใช้ชีวิตให้คุ้มสมวัยนะ หลั่งEndorphineบ่อยๆก็ดีขอให้มีฟาร์มสุขน้า

ขออนุญาตเอาข้อความบางตอนในกระทู้นี้ไปเป็นส่วนหนึ่งของข้อเขียนของผมที่..

http://thelegendkohboy.multiply.com/journal/item/80

นะครับ

ขอบคุณครับ