PharmaCafe.com

kohboy เขียน:

Sommarat เขียน:ถึงจะทำร้านยาอยู่แต่ยังไม่มีประสบการณ์การเปิดร้านยาเลย เลยไม่ค่อยทราบรายละเอียด  ยังไงพี่เกาะบอยแนะนำอีกเยอะๆนะ เผื่ออนาคตจะเปิดร้านเองบ้าง (เมื่อแต่งงานแล้วอ่ะ)

กรณีของน้อง "โสมมะแร็ท"
ผมว่าไม่ต้องแนะนำหรอกครับ
"ขอกงสีมาซัก20ล้าน ซื้อตึกในทำเลที่ดีที่สุดของหัวหิน ขายยาเอากำไรซัก5เปอร์เซนของราคาทุน...ก็ไม่รู้ว่าจะเอาเงินไปเก็บไว้ที่ไหน(อีก)แล้ว"

เอ่อ พี่เกาะค่ะ ชื่อหนูตลกจัง ที่บ้านหนูไม่ได้รวยขนาดนั้น 20 ล้านจะไปหาจากที่หนายค๊า...

จะเริ่มเรื่องใหม่นะครับ
นับ...5

นับ...4

นับ...3

นับ...2


นับ...1


แล้วก็...

เริ่มเรื่องใหม่...


"กลัวอะไร กับ ความเจ็บปวดที่เกิดจาก...ปากคน"


หลายครั้ง และบ่อยครั้ง
ที่เรา... เภสัชกร
ถูกลูกค้า หรือ ผู้มารับบริการ
มาพูดให้เราขาดกำลังใจ

ด้วยความที่ตัวผมเอง เป็นคนที่ระลึกอยู่เสมอว่า...ลูกค้าคือผู้มีพระคุณ
ผมจึงมักจะผ่านเหตุการณ์เหล่านั้นมาได้เสมอ
(ทั้งๆที่บางครั้ง ผมก็เจ็บปวดอยู่ลึกๆ เหมือนกัน)
ผมจึงอยากใช้พื้นที่ของบอร์ด เขียนอะไรบางอย่าง ให้เพื่อนพ้องน้องพี่ ได้ทราบกัน


"โปรดติดตาม..."

น่าจะลองเปิดกระทู้บทความเรื่อง"การเปิดร้านยาแบบพอเพียง"ตามพระราชดำริของพระองคืท่านดูบ้าง ผมว่าพี่นิวัชแนะนำได้ดีทีเดียว บางทีการเปิดร้านยาอย่างมีความสุขไม่ได้อยู่ที่ว่าเราจะต้องขายต้องทำเงินได้มากน้อยเท่าไหร่ แต่อยู่ที่เราได้มีความสุขในการทำหน้าที่เภสัชกร ตามแบบของเรา และมีรายได้พอเพียงที่จะดำรงอยู่ได้

กรณีที่1.  "เภสัชกร...ผู้ขัดใจ"
ประมาณนี้ครับ...

ลูกค้า;  ขอซื้อยา...............หน่อยครับ                           (ยาล้างไต/ยาปฎิชีวนะไม่ครบโดส/ยาสเตียรอย์/ยานอนหลับ/ยาชุด ฯลฯ( ยาที่เราดูแล้วไม่น่าจะใช่ที่ถูกกับปัญหา))
เภสัช;  เป็นอะไรหรือครับ                                             (เภสัชถามตามมาตรฐานแบบฝึก)
ลูกค้า;  เอาเหอะ..................                                         (แบบว่าจะเอาให้ได้)
เภสัช;  ผม.....ว่า...
.................................................................................. (วิญญาณเภสัชเริ่มออกอาการ อธิบายจนปากแทบฉีก)

ลูกค้า;จะขายหรือป่าว ถ้าไม่ขายผมก็จะ..............................(ไม่ซื้อ/คะยั้นคะยอเอาจนได้/ย้ายร้านไปซื้อร้านอื่น)




แล้วอีกไม่นาน ก็จะมีคนบอกกันต่อๆไป ว่าเภสัชร้านนี้ "ไม่ตามใจลูกค้า"

ทำยังไง ไม่ให้เจ็บปวด
เอาทางปฏิบัติ ที่ใช้ได้ ไม่ใช่ทฤษฎี นะครับ



ติ้กต่อกๆๆๆๆๆๆ

ตอบกรณีที่1.  "เภสัชกร...ผู้ขัดใจ"
ว่า..
"ขายครับ ขายตามที่เค้าต้องการ"

แต่..
..หยิบยา/จัดยา ช้าๆ    อย่ารีบส่งยาโดยเร็ว
..ขณะจัดยา ก็ให้ความรู้ไปด้วย ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทำเหมือนว่าเค้าไม่ได้เป็นคนผิดอะไร
และ
..กำชับกับลูกค้า ว่าถ้าไม่หาย หรือ เปลี่ยนใจ..ให้มาเอายาเพิ่ม/เปลี่ยนยา เอายาที่เราให้ความรู้ไปแล้วไปแทน

ที่สำคัญ..ยิ้มครับ อย่าโกรธเป็นอันขาด...ย้ำ..อย่าโกรธ

กรณีที่2.  "เภสัชกร...ขายแพง"

"ร้านนี้ ทำไมขายแพงจัง ซื้อร้าน......ได้ถูกว่านี้   ร้านโน้นเค้าขาย....บาท เอง"


กรณีนี้ ถ้าเรายังยืนยันที่จะขายราคาตามที่เราตั้งไว้
จะเกิดผล2อย่าง เป็นอย่างน้อยครับ
1.ลูกค้าซื้อ ด้วยความไม่พอใจ
หรือ
2.ลูกค้าไม่ซื้อ เดินหนีไปเลย

ทั้ง 2 อย่าง ที่กล่าวมา ก็จะเป็นเหตุให้เกิดคำพูดต่อไป ปากต่อปาก ว่า... "เภสัชกร...ขายแพง"


ทำไงกันดี?




ปล. ไม่เอาเรื่องลูกค้าตั้งราคามั่วๆ มาเกี่ยวข้องนะครับ

ตอบ กรณีที่2.  "เภสัชกร...ขายแพง"
ว่า...
.."ขายให้เค้าไปเถอะครับ ถ้าไม่ขาดทุน
รายนี้...ลืมเรื่องกำไรได้เลย"

apotheker เขียน:น่าจะลองเปิดกระทู้บทความเรื่อง"การเปิดร้านยาแบบพอเพียง"ตามพระราชดำริของพระองค์ท่านดูบ้าง ผมว่าพี่นิวัชแนะนำได้ดีทีเดียว บางทีการเปิดร้านยาอย่างมีความสุขไม่ได้อยู่ที่ว่าเราจะต้องขายต้องทำเงินได้มากน้อยเท่าไหร่ แต่อยู่ที่เราได้มีความสุขในการทำหน้าที่เภสัชกร ตามแบบของเรา และมีรายได้พอเพียงที่จะดำรงอยู่ได้

เอาดิๆ
เอาเลยๆ
อยากอ่านๆ

"การเปิดร้านยาแบบพอเพียง"
แค่ฟังชื่อเรื่อง ก็น่าติดตามแล้วครับ

kohboy เขียน:
ตอบกรณีที่1.  "เภสัชกร...ผู้ขัดใจ"
ว่า..
"ขายครับ ขายตามที่เค้าต้องการ"

แต่..
..หยิบยา/จัดยา ช้าๆ    อย่ารีบส่งยาโดยเร็ว
..ขณะจัดยา ก็ให้ความรู้ไปด้วย ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทำเหมือนว่าเค้าไม่ได้เป็นคนผิดอะไร
และ
..กำชับกับลูกค้า ว่าถ้าไม่หาย หรือ เปลี่ยนใจ..ให้มาเอายาเพิ่ม/เปลี่ยนยา เอายาที่เราให้ความรู้ไปแล้วไปแทน

ที่สำคัญ..ยิ้มครับ อย่าโกรธเป็นอันขาด...ย้ำ..อย่าโกรธ

ข้อนี้สอบผ่านเรียบร้อยค่ะ หลังจากไล่คนไข้(ที่เป็นลูกค้าเก่าของพ่อ-แม่)หนีไปหลายคน

kohboy เขียน:ตอบ กรณีที่2.  "เภสัชกร...ขายแพง"
ว่า...
.."ขายให้เค้าไปเถอะครับ ถ้าไม่ขาดทุน
รายนี้...ลืมเรื่องกำไรได้เลย"

ข้อนี้ ยังไม่ผ่าน และอาจจะไม่ผ่านไปอีกนาน

ยังทำใจไม่ค่อยได้ กับคนที่เรารู้ว่ามีตังค์ แต่อยากต่อเยอะๆ ทั้งๆที่ราคาที่เราขายก็เหมาะสมดีแล้ว

เช่น ไดแอน ราคาทุน 130 ขาย 150  บ่นแพง ไปซื้อที่กรุงเทพฯดีกว่า (ไม่เคยไล่ลูกค้านะคะ แต่ยิ้ม แล้วก็บอกว่า ไม่เป็นไรค่ะ ขายได้เท่านี้จริงๆ)

maymay เขียน:

kohboy เขียน:ตอบ กรณีที่2.  "เภสัชกร...ขายแพง"
ว่า...
.."ขายให้เค้าไปเถอะครับ ถ้าไม่ขาดทุน
รายนี้...ลืมเรื่องกำไรได้เลย"

ข้อนี้ ยังไม่ผ่าน และอาจจะไม่ผ่านไปอีกนาน

ยังทำใจไม่ค่อยได้ กับคนที่เรารู้ว่ามีตังค์ แต่อยากต่อเยอะๆ ทั้งๆที่ราคาที่เราขายก็เหมาะสมดีแล้ว

เช่น ไดแอน ราคาทุน 130 ขาย 150  บ่นแพง ไปซื้อที่กรุงเทพฯดีกว่า (ไม่เคยไล่ลูกค้านะคะ แต่ยิ้ม แล้วก็บอกว่า ไม่เป็นไรค่ะ ขายได้เท่านี้จริงๆ)

เข้าใจพี่ maymay เลยนะค่ะ เพราะหนูก็เจอแบบนี้เหมือนกัน แบบว่าโหย ซื้อที่กรุงเทพถูกกว่า (คิดในใจว่าแล้วทำไมไม่ซื้อจากกรุงเทพแล้วพกมาด้วยละค๊า อิอิ) ก็ต้องแจกแจงไปว่า เราซื้อมาน้อย ทุนย่อมสูงกว่ากรุงเทพเป็นธรรมดานะค่ะ แล้วก็ยิ้ม พร้อมกับบอกว่าถ้า เราลดได้สุดๆเท่านี้จริงๆจ้า