PharmaCafe.com

mmm เขียน:ข่าวทาง TV หรือวิทยุมักจะเสนอข่าวว่าประชาชนอย่าไปซื้อยามากินเอง ควรไปหาหมอดีกว่า
ก็เพราะไม่ใช่ ประชาชนเขาไม่มีความไว้ใจร้านยาจากปัญหาแขวนป้ายหรอครับ

ซึ่งมันกระทบกันทั้งระบบ    เฮ้อออออออ......

เอาดีสักเรื่อง เริ่มเรื่องนี้ก่อน ทำเป็นไหมครับ

เรื่องนี้เคยพูดกันบ่อยๆว่า การออกอากาศเช่นนั้นเป็นการสร้าง "วาทกรรม" กรอกหูประชาชนอยู่บ่อยๆ
แทนที่จะบอกว่า "เมื่อจะใช้ยาให้ปรึกษาเภสัชกร" แต่กลับไปบอกว่า "ให้ปรึกษาแพทย์ตลอดเวลา"
เภสัชกรจึงเปรียบเสมือนคนปิดทองหลังพระ ไม่เคยมีปากมีเสียง และไม่มีใครคอยประชาสัมพันธ์ให้และถูกมองข้ามไป
ทั้งๆที่เราอยู่ใกล้ชิดประชาชนกว่า ประชาชนสามารถเข้ามาปรึกษาได้ง่ายกว่า

สโลแกนที่ว่า "เมื่อจะซื้อยาถามหาเภสัชกร" มันกว้างไปไหม
จะซื้อยาหม่อง ยาดม ก็ต้องถามหางั้นหรือ
สโลแกนที่ว่านี้ ขอถามว่าใครมีโอกาสอ่านบ่อยที่สุดถ้าไม่ใช่เภสัชกรเอง
ต้องคิดใหม่ว่าทำอย่างไรที่จะสื่อให้ชาวบ้านได้มีโอกาสอ่านมากกว่า
นั่นคือเป็นหน้าที่ของสภาเภสัชกรรมเต็มๆมากกว่าเป็นหน้าที่ของสมาคมเภสัชกรรมชุมชน
ขยับหน่อยซินาย

baifang เขียน:..เอางี้ดีกว่า..
พลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส
ได้ข่าวว่าเซเว่น11จะเปิดร้านขายยา 24 ชั่วโมงใช่มั้ยคะ
ไม่แน่นะเค้าอาจจะยิงสปอร์ตโฆษณาประมาณว่า

เข้าร้านยาถามหาเภสัชกร  เรามีเภสัชกรคอยให้คำปรึกษาด้านยา24 ชั่วโมง

แล้วโฆษณาเนี่ยมีผลต่อผู้บริโภคบ้านเรามากซะด้วย
ต่อไปผู้บริโภคก็จะได้เข้าใจซะทีว่าไปร้านยาต้องเจอเภสัชกรนะ
( ก็เลยไปหาเภสัชกรที่ร้าน7-11กัน)
..ต่อจากนี้ไปก็ตัวใครตัวมันละค่ะ...

ลองคิดเล่นๆถึงข้อดีบ้างนะคะ
ถ้าสมมติ boots กับเซเว่น โฆษณาให้คนรู้จักบทบาทเภสัชกรมากขึ้น
อาจเกิดผลดีต่อเภสัชกรในร้านยา stand alone
เช่น ปัญหาการขอซื้อทีซีมัยซินสองเม็ด ก็จะหมดไป

เรามีความยืดหยุ่นในด้าน price ซึ่งเซเว่นกับบู๊ทส์ให้คำตอบตรงนี้ไม่ได้
อีกทั้งการบริการ (ชนกับมันเลย pharmacist on call นอนแล้วปลุกได้ค่ะ กดออดจะวิ่งมาเปิดประตูขายให้ ฮ่า)

เภสัชกรอาจจะแต่งงานกันเองมากขึ้น เปลี่ยนเวรเฝ้าร้าน ภรรยากะเช้า สามีกะดึก หลายๆคนก็จะได้สละโสดซะที

เริ่มไร้สาระอีกแล้ว ไปดีกว่า....

ปัญหาคาใจ ตั้งแต่มีเภสัชไม่พอ จนเภสัชจะล้นประเทศก็ยังปัญหาเดิมๆ

กระทู้นี้คงจะไม่มีประโยชน์อะไรแล้วมังครับ ไม่เห็นว่าจะมีแนวทางมาบอกกล่าวจากผู้ที่มีตำแหน่ง มาบอกกล่าวอันใด

คงจบเห่ ครับอาชีพนี้

อันที่จริงผมไม่ต้องการมาบั่นทอนความรู้สึกของคนที่ทำงานเภสัชอย่างตั้งใจ แต่มันถึงทางตันแล้วครับ
ความก้าวหน้า ไม่มี และเราเองก็ไม่ช่วยกันรักษาบทบาทหน้าที่ที่เราพึงมีอยู่
คนที่คิดว่ายังดีอยู่นี่ หรือไม่ได้คิดอะไรเลย ลองหันมามองอาชีพใกล้เคียงเราสิครับ เราอยู่เดียวกับใคร
อย่ามองงานในเชิงสวยหรูเกินไปครับ มองถึงผลที่ออกมาจะดีกว่า

เพราะสิ่งที่เรากำลังทำงานแบบเหนื่อยนักเหนื่อยหนา มันต้องอาศัยเทคนิคเฉพาะของอาชีพเภสัช หรือไม่
งานคลัง, งานจ่ายยา, unitdose, drug profile ที่เก็บไว้อ่านกันเองหรือไม่อ่านเพราะยังแทบไม่มีโอกาสได้ใช้, งานคุ้มครองฯ ที่ต้องเดินตรวจในตลาดสด
งานจัดซื้อที่หัวหน้ากลุ่มงานมักจะทำเอง อ้างว่าไม่มีใครอยากมาทำ 555
งานส่วนใหญ่เขาไม่จำเป็นต้องให้เภสัชทำหรอก โดยเฉพาะงาน routine
งานวิชาการ ของเรา คนในและนอกวงการสาธารณสุขก็ยังให้การยอมรับความเห็นของแพทย์มากกว่า
เรียนต่อจบมาก็บทบาทไม่ชัดเจน
เอาเป็นว่าผมพอเข้าใจระบบงานต่างๆ มาพอสมควร เพราะเคยทำงานราชการมา 11 ปี  ปัจจุบันลาออกมาแล้ว
เพราะโดยส่วนตัวเสียความรู้สึก ผมเชื่อว่าขณะนี้ระบบเภสัชมันทำให้เภสัชกรถอยหลัง

สิ่งต่างๆ ที่พอยกมานี้แหกปากบอกใครว่าเราทำงานอย่างมาตรฐานของวิชาชีพ 1234 ... ยังไม่มีใครคิดว่ามันจำเป็นอย่างไร
อันนี้ต้องพูดกันตรงๆ ไม่สตรอเบอรี่

เงินตอบแทน 5000 ถ้าเขาเลิกให้ขึ้นมาพวกเราทั้งหมดจะไปเปิดร้านยากันไหม จะไปไหวหรือปล่าว
เงินวิชาชีพ 1200 จะเท่ากลุ่มที่เรียน 4 ปีอยู่แล้ว
ตำแหน่งหน้าที่ได้ซี ก็เช่นกัน
ทั้งๆ ที่ตอนสอบเข้าและเรียนจนจบ พวกเราลงทุนสูงมาก ทั้งสมอง และเวลา

และเครดิตของอาชีพเภสัช ธนาคารเขาก็ไม่ให้สิทธิพิเศษนะครับ ปัจจุบันนี้จะให้แต่ แพทย์ ทันต สัตว ครับ
ล่าสุดที่ผมเจอก็คือให้สิทธิพิเศษกู้ซื้อบ้านให้กับกลุ่มอาชีพ แพทย์ ทันตแพทย์ และสัตวแพทย์ ในอัตราดอกเบี้ยราคาถูก
เพราะเขาเชื่อว่าสามารถผ่อนบ้านได้ ความเสี่ยงยังน้อย

ที่ยกกล่าวอ้างมานี้ไม่ได้เอาเหตุผลเรื่องเงินมาเป็นตัวตัดสินความพึงพอใจของเรานะครับ
แต่บอกว่าคนอื่นมองเรา และให้เครดิตเราเป็นอย่างไร อย่ามัวหลงกับความรู้สึกเก่าๆ ว่าตูเจ๋ง

หากเราเป็นกันอยู่ทุกวันนี้ วิชาชีพอาจเป็นหมัน

ผมถึงเข้ามาในบอร์ดนี้ เพื่อลองมองดูว่าคนอื่นคิดอย่างไร

ผมถึงคิดว่าหากจะกู้ภาพลักษณ์กลับมา ก็จะเป็นเรื่องแขวนป้าย ที่ชัดสุด สะท้อนสังคม
มันไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการทำ โดยอ้างประชาชนหรอกครับ โดยที่ผมได้เคยอ่านในกระทู้อื่นมา
เพราะหากร้านยามีเภสัชปฏิบัติงานจริง มันก็มีผลดีต่อประชาชนกว่าเหตุผลที่ไม่มีแน่นอน
และหากมัวมองว่าเป็นความต้องการของประชาชนหรือปล่าว ที่จะต้องมีเภสัชในร้านยา
ผมขอประณามคนคิดเลยนะครับ โดยเฉพาะเภสัชด้วยกันเอง
เพราะปล่อยให้แขวนป้ายกันมา 10 กว่าปีไม่ใช่หรือ
ประชาชนและพ่อค้าถึงกลายเป็นผู้เลือกใช้ยาเองในร้านขายยา
เรื่องนี้เภสัชบางคนกลับมองว่า เราทำไปแล้วประชาชนต้องการหรือปล่าว
โธ่เอ๊ย!!! มันกลายเป็นเรื่องถูกหรือครับ ผู้ที่ได้รับผลกระทบคือร้านแขวนป้าย
ปกป้องกลุ่มผู้จะเสียประโยชน์นี่ครับ
ประชาชนหากรับรู้แล้วว่ามีเภสัชกรประจำร้านยาจริงๆ แล้วใครจะคิดว่ามันไม่ดีหรือครับ
ให้ใครทำโพลสำรวจดูก็ได้ แต่เกรงว่าประชาชนผู้จะตอบแบบสอบถามจะถามกลับว่า
ความจริงเป็นอาชีพของคุณเองแล้วยังดันมาถามว่าดีหรือไม่ดีอีก ได้ละอายกันล่ะครับ
เริ่มเรื่องนี้ให้มันสำเร็จ เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ จะได้ลองทำในสิ่งที่ตนเองต้องการต่อไปในอาชีพนี้

ทำเถอะครับ  หารือกันจริงๆ จังๆ เถอะครับ สภาเภสัช อย่าให้น่าผิดหวังต่อไปเลย

สู้ๆ ครับ ผมคนนึงหละ สู้ตลอด

เภสัชสมองไหลไปเรียนอาชีพอื่นเยอะนะครับ หลายคนกลายเป็นอาชีพหลักไปแล้ว

มันยังไม่จบครับ ผมยืนยัน

ถ้าเราไม่สู้ ใครจะสู้ครับ

ชูธง สู้ๆ 555+

ช่วยกันสร้างจิตสำนึกให้เด็กรุ่นใหม่เห้นคุณค่าของวิชาชีพดีกว่าคะ ไม้อ่อนดัดง่าย แต่ ไม้บางชนิด ถึงอ่อนก็ดัดไม่ได้  แต่ดีกว่าไม่ทำอะไร

เชิญชวนร่วมโครงการ ฟาร์มาคาเฟ่ ต่อต้านการเเขวนป้าย

เริ่มที่ตัวเราเองดีกว่าไปรอสภา มาจัดการ 

sukanya_rx19 เขียน:ชูธง สู้ๆ 555+


เริ่มที่ตัวเราเองดีกว่าไปรอสภา มาจัดการ 

แล้วจะให้เริ่มอย่างไรละ กว่าถั่วจะสุกงาก็ไหม้เสียก่อน
เอาแบบนี้ไหม ถ้ากรรมการสภายังบอกว่าทำไม่ได้หรือ"ไม่ทำ" ก็รณรงค์ให้กรรมการสภาลาออก
แล้วให้เลือกตั้งกันใหม่โดยชูธงว่าคนที่เข้ามาต้องถือว่าปัญหาการแขวนป้ายคือปัญหาเร่งด่วนที่ต้องจัดการแก้ไข