ร้านยานอกจากเป็นแหล่งพึ่งพิงทางด้านยา แล้ว เดี๋ยวนี้ต้องทางด้านเงินด้วย
ไม่รู้ว่าให้ความสนิทมากไปหรืออย่างไร ป้าๆแถวร้านที่มาซื้อยาทีละไม่เท่าไรกลับ
กล้ามาขอยืมเงิน บอกว่าปลายเดือนใช้เปิดเทอมลูกใช้หมดไม่มีเงินเหลือเลย
ผ่านมาสองเดือนแล้วยังเงียบงันและไม่มาซื้อยาเหมือนเก่า เคยคิดจะทวงนะคะ
แต่เห็นว่าเงินไม่มากแต่ก็ไม่น่าเงียบหายไป แล้วก็มีมาอีกรายวันนี้เพื่อนพ่อ
ไม่อยากเป็นเจ้าแม่เงินกู้ที่ไม่ได้ดอกเบี้ยน่ะค่ะ เพื่อนๆเคยเจอแบบนี้ไม๊คะ แล้วพูดกันยังไง
ตอนนี้หลอน กับการสื่อสารที่เข้าอกเข้าใจมากค่ะ ไม่อยากจะให้บริการที่น่าประทับใจเลย
ไม่อยากยิ้มแล้วทุกวันนี้ ไม่อยากทักลูกเต้าใครด้วย กลัวจะเป็นแบบนี้อีก ยืมเงิน...ค้างค่ายา....
เค้ายืม เค้าค้างกันเล็กน้อย แต่รวมกันแล้วไม่เล็กนะคะ พูดกับพวกนี้อย่างไรดี
เครียดดดดด